Eindelijk een nieuwe kleindochter.

Het lange wachten eindelijk beloond. Op 21 December om 19.05 is dan eindelijk ons derde kleinkind geboren. 11 dagen over tijd, maar gelukkig helemaal gezond. Het was deze dag dubbel feest voor ons, want 31 jaar geleden zijn wij op deze dag getrouwd. Ze heet Breanne Fleur en is 52 cm en 3250 gr. De 28 ste gaan we vertrekken dus we kunnen nog precies een weekje genieten van deze mooie kleindochter. We zijn dankbaar dat we dit toch in nederland mochten meemaken, een knipoog van God dat we op het juiste moment hier waren. Bijgaand een paar foto,s van onze nieuwe kleindochter .

we hebben een nieuwe boer

God is goed. Wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God.

In 2 weken tijd een nieuwe boer gevonden. Een wonder van God. Zijn nog christenen ook!

Kan nu dus rustig naar Nederland.
Maandag brengen Marcio en Fran me naar het vliegveld in São Paulo. Herma weerzien, de kinderen en kleinkinderen en u allemaal ontmoeten.

Snel nog even een foto van het gezin op de boerderij en dan........inpakken

Even de laatste nieuwtjes

Afgelopen week hebben we sinds lange tijd weer een samenkomst voor vrouwen gehad in de kerk Nazareno. God is goed, er waren meer dan 40 vrouwen aanwezig. Elke maand zal er een bijeenkomst worden gehouden. We noemen het culta Rosa. De zaal is versiert in Rose en iedereen komt zoveel mogelijk in Roze kleren. Naast het woord is er tijd voor een spel en is er natuurlijk tijd om samen te praten en gemeenschap te hebben. De vrouwen die geweest zijn waren allemaal erg enthousiast. Wordt vervolgd dus.

Dan nog even heel wat anders. begin deze maand heeft Paulo, onze boer, te kennen gegeven de boerderij te willen verlaten. Zijn moeder is erg ziek en komt niet meer van bed af. Hij wil haar helemaal gaan verzorgen, want zijn andere broers en zussen zijn allemaal getrouwd. Een probleem voor ons, want waar haal je nu zo snel weer een andere boer vandaan. Mar God is goed! geweldig goed. Hij heeft gedaan wat mensen zelf allemaal niet kunnen regelen. We hebben gebeden voor een echtpaar en God heeft onze gebeden verhoort. Zaterdag komt dit gezin, echtpaar met 2 kinderen van 8 en 10 jaar, wonen en werken op de boerderij. God had alles al voorbereid. Jullie zullen begrijpen dat we enorm dankbaar zijn. Danken jullie met ons mee voor dit wonder!

Marcio, Fran en Ana Carolina

Herma in Nederland

Even een klein stukje vanuit Nederland dit keer.Al weer een week onderweg. Vorige week heeft Wouter mij weggebrachtnaar Sao Paulo en na een voorspoedige reis kwam ik vorige week donderdag aan op schiphol. Wat fijn om na zo'n lange tijd de kinderen en kleinkinderen weer te zien. Na een uurtje is het of dat je nooit bent weggeweest. Heerlijk om even met andere dingen bezig te zijn, want de laatste tijd is er erg veel op ons afgekomen. Leuk om Naomi nog wat te kunnen helpen. Want ja, ons derde kleinkind gaat nu snel geboren worden. Wat een zegen dat wij dan in Nederland zijn. Afghelopen zondag naar de Banier geweest. Wat hebben we toch een geweldige louvor in Almelo. Ook was het leuk om alle vrienden en bekenden weer te zien. Dagelijks even kontakt via de skype met Wouter om even bij te praten.Er gebeurt van alles in een paar dagen tijd. Zo is onze schoonmaaksterop CEBEM, Lia, uitgegleden en op haar achterhoofd gevallen. 7 hechtingen en een week rust. Paulo gaat weg van de boerderij, dus we moesten heel snel achter een nieuwe boer aan. God heeft wonderbaarlijk voorzien in een echtpaar. Zij gaan 1 december beginnen. Hierdoor kan Wouter dat deel van het werk met een gerust hart achter laten. Wouter is verder druk bezig al het werk in Brazilie af te ronden zodat hij 1 december voor een korte verlofperiode ook naar Nederland kan komen.
Afgelopen Zondagavond was er weer de maandelijkse bidstond in Nederland voor het werk van stichting Eljakim. Fijn om er weer eens een keer bij te kunnen zijn. Een geweldig stel betrokken mensen met liefde voor God en voor hun naasten. Dit is wat we nodig hebben, biddende mensen die achter het werk van Eljakim in Brazilie staan. Dit is de krachtigste motor van het werk.

even wat foto's

Bouw nieuwe tienerzalen vordert gestaag

Bruna en haar moeder

Josiani geeft bijles op CEBEM

Naailes op Cebem - poppen gemaakt

Het nieuwe kalfje

Ibituruna op bezoek in de kerk in Nazareno

Dona Maria overleden

De tijd gaat op dit moment gigantisch snel omdat we, naast al het werk wat we al hadden, veel dingen moeten regelen voor de kerk nu pastor Lourival weg is.
18 oktober hadden we een geweldige samenkomst samen met de kerk van Ibituruna. Ongeveer 100 personen uit Ibituruna waren naar Nazareno gekomen om ons te bemoedigen en samen met ons de Heer groot te maken. Fantastisch, wat hebben we genoten!
De Zondag daarna was het wel even slikken toen er nog maar zo,n 20 personen waren. Maar we geloven dat God het werk hier in Nazareno weer nieuw leven gaat geven.
Op de boerderij is de afgelopen week het eerste kalfje geboren het is jammer genoeg een stiertje, maar hij is erg leuk om te zien. We verwachten dat er deze week nog een geboren gaat worden. We hopen dan van het andere geslacht.
Afgelopen Dinsdagavond hebben we een huissamenkomst gehad op een boerderij ongeveer 10 kilometer van hier. Daar wonen 2 zoons en een schoondochter en twee kleinkinderen van Tereza, onze kokkin. Ze wilden heel graag dat we een keer bij hun kwamen en met ze zouden bidden en zingen. We zijn met 15 personen naar hen toegegaan en ook pastor Marcio uit Ibituruna is met ons meegegaan. Ze hadden ook hun buren uitgenodigd en zo is het een heel bijzondere avond geworden, waarop we hen mochten bemoedigen en hun mochten uitnodigen om hun leven in de hand van God te leggen. Deze huissamenkomsten zijn altijd heel bijzonder want de mensen zijn veel opener in hun eigen omgeving. Na de dienst is er tijd voor een hapje en drankje en om even wat gesprekken te voeren.
Afgelopen zaterdag ochtend werden we om half zes gebeld en kregen we het bericht dat Donna Maria was overleden. Misschien kunt u zich nog herinneren dat we hebben geschreven dat deze vrouw haar rug had verbrand doordat iemand alcohol in de barbeque gooide. Na enkele weken in Belo Horizonte in het brandwonden ziekenhuis te hebben gelegen is zij zo,n twee weken geleden terug gekomen naar huis. In het ziekenhuis is zij al twee keer erg slecht geweest. Thuis leek het in eerste instantie ondanks de vele pijn die zij had goed te gaan. Maar afgelopen maandag is zij hier in het ziekenhuis opgenomen vanwege hart problemen en bloeddruk problemen.
Woensdag hebben ze haar nog naar Sao Joao del Rei gebracht waar zij in de nacht van Vrijdag op Zaterdag is overleden. Zaterdagmiddag was er de afscheidsdienst geleid door pastor Marcio en daarna de begrafenis. Donna Maria was een van de eerste bekeerlingen van pastor Geraldo en zo het oudste lid van de gemeente. Zij heeft zo,n twintig jaar lang voor de kinderen op CEBEM gekookt. Ze was nu zo,n 7 jaar met pensioen, maar thuis had zij nog de zorg voor vier kleinkinderen en een kind van een zus van haar. Bid vooral voor deze kleinkinderen want eigenlijk verliezen zij geen Oma maar een moeder. Afgelopen zomer hebben twee echtparen van de groep nederlanders haar keukentje opgeknapt waar zij erg blij mee was. Helaas heeft zij hier maar kort van kunnen genieten.

Dia das crianças

Vandaag, maandag 12 october is het dia das crianças.

Een dag waar hier in Brazilie veel aandacht aan wordt besteed. het is zelfs een nationale dag en er werkt ook niemand. Afgelopen week zijn we dan ook met alle kinderen een dagje uit geweest.

3 groepen verdeeld over 3 dagen. De eerste dag de kleintjes. het was erg warm en ze hebben dus heerlijk kunnen zwemmen.

De volgende dag de kinderen van 7 - 10 jaar. Eerst zag het er nog goed uit, maar toen kwam de regen. Deze dag viel gewoon in het water. Vrijdag zijn we met de tieners geweest. Het weer was weer goed en ze hebben genoten. Heerlijk kunnen zwemmen.

We zijn erg blij dat we bussen hebben gekregen van de burgemeester, zodat we de kosten laag konden houden. God is goed en de kinderen hebben genoten. Daar ging het ons uiteindelijk om. Iets speciaals voor de kinderen.
Geniet van de foto's.

Zwaar weer

We hebben een aantal zeer zware weken achter ons. We hebben met elkaar moeilijke beslissingen moeten nemen. En zoals dat hier in Brazilie gaat, ze kijken allemaal naar de leider en wachten op wat hij gaat besluiten. In goed overleg hebben wij afgelopen week de knoop doorgehakt en hebben afscheid genomen van de voorganger, pr. Lourival, in Nazareno.
Het eerste jaar ging fantastisch en de gemeente groeide naar wel 90 personen elke zondag. Het tweede jaar verloor de voorganger steeds meer zijn vertrouwen en nu zitten we elke zondag nog maar met zo'n 25 personen in de kerk. Afgelopen zondag hebben we alle gemeenteleden geinformeerd over ons besluit en zij konden achter onze beslissing staan.
Dit was het slechte nieuws zoals we dat gauw zeggen. Nu het goede nieuws.
We gaan samen met pr. Marcio en zijn vrouw Francelly een nieuwe start maken. De eerste gesprekken hebben al weer plaats gevonden en er hebben al verscheidene mensen gezegd dat ze nu weer terug gaan komen. We hebben vele plannen en blijven toch uitkijken naar datgene wat God wil gaan doen in Nazareno. We willen ons vertrouwen op Hem stellen, want samen met Hem zijn we meer dan overwinnaars. We willen niet op de omstandigheden kijken, maar we willen op Jezus kijken.
Voor ons betekend dit dat er een hele drukke tijd aan gaat komen. We hebben nu samen met pr. Marcio de leiding over de gemeente. Rustig toewerken naar ons verlof in november/december is er dus helaas niet bij.
Wilt u voor ons bidden dat we de kracht en wijsheid van God daaglijks zullen krijgen?

2 jongens geven hun hart aan Jezus

Vanaf woensdag ben ik (Wouter) zelf bijbelstudie gaan geven aan de tieners van Cebem. Dit in plaats van Pr. Lourival. We hebben hiervoor een bijbelstudie boekje. Dit keer ging het over liefde. Ook als het voelt dat niemand in je omgeving van je houdt, dan mag je weten dat God wel van jouw houdt. God heeft zijn enige zoon gegeven om voor ons te sterven, zodat wij een eeuwig leven met Hem kunnen ontvangen. Wat een fantastische boodschap. Toen ik aan het eind vroeg wie Jezus uit zou willen nodigen om in hun hart te komen wonen, kwamen er 2 jongens naar voren en hebben hun hart aan de Here Jezus gegeven.

Bidt voor deze 2 jongens, dat God het werk wat hij is begonnen ook door zal zetten in deze 2 jonge levens. Weet je, je dag is helemaal goed als je dit weer mee mag maken.

Met Hem zijn we meer dan overwinnaars

Het is al weer half September, nog twee maandjes dan ga ik Herma al na Nederland. Ik hoop 11 November hier te vertrekken en Wouter komt dan drie weken later naar Nederland. Ik vind het erg leuk dat ik even tijd heb om bij onze kinderen te zijn, maar het is wel moeilijk om het hier achter te laten, want in December is hier de afsluiting van het schooljaar met heel veel aktiviteiten. Die missen we dan, maar gelukkig hebben we goed personeel die het heel goed kunnen begeleiden. Maar het vergt wel veel denkwerk in het voren om alles klaar te hebben op tijd. We gaan dit jaar een paar dingen anders doen. De laatste jaren hebben we kerst met heel CEBEM plus familie en ouders gevierd in een sport hal. Dit jaar gaan we het in drie keer doen en gewoon op CEBEM. Het was namelijk erg veel werk en een boel geloop en lawaai. Nu gaan we het vieren met de kleinsten van 2- 6 jaar en daarna de groepen van 7-10 jaar. En met de tieners willen we gaan koken en een kerst diner maken voor de ouders. Dit betekent wel dat er van alles moet worden ingekocht en dat moet dan allemaal begin November gebeuren. Ook krijgen de kinderen met kerst altijd een cadeautje, maar tot nu toe hebben we daar nog geen geld voor omdat de koers van de euro drastisch is gedaald. Wel hebben we al de belofte van een winkel hier dat hij alles tegen inkoopsprijs wil leveren aan ons. Dus mocht u ons nog willen helpen, graag. Ook in Oktober is het hier kinderdag een soort sinterklaas maar dan voor kinderen. We willen dan met de kinderen een special dag maken, met lekker eten en spelletjes enz. Als de burgemeester ons de schoolbus wil lenen dan willen we naar een terrein gaan aan het water en met grote speelvelden. Vorig jaar zijn we naar de dierentuin in Belo Horizonte geweest waar we gratis naar binnen mochten. Dit jaar word dat te kostbaar vanwege de huur van de bus. Dan hebben we eind November nog de formatura van de 5-6 jarigen. Dit is een oficieel gebeuren in speciale kledij, de afsluiting van de kleuter periode en het begin van de basis school. Ze moeten dan een belofte afleggen dat ze goed hun best zullen doen op school enz. Met CEBEMgaan we dit in ons kerkgebouw doen en is het een heel leuk gebeuren waarbij de burgemeester ook beloofd heeft om te komen.

Nu iets over de afgelopen weken, er zijn veel problemen op ons af gekomen en we hebben veel vergaderingen gehad. We bidden dat God tot zijn doel komt met de mensen hier in Nazareno. Wij hebben er geloof voor en veranderingen kosten nu eenmaal veel strijd en tijd. Maar we zijn hier om God te dienen en we doen wat we kunnen om er aan mee te werken. Op een dag zijn we even met zijn tweeen gaan wandelen en toen hebben we een berg beklommen bij Ibituruna vanwaar je kilometers ver in de omtrek kunt kijken.Soms hebben we dat even nodig om er weer helemaal voor te kunnen gaan. Op de terugweg liep ik achter Wouter en ineens zag ik iets bewegen onder de voet van Wouter en ik begon te gillen waarop Wouter hard wegliep. Wat bleek hij stond met zijn voet boven op een grote slang. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, ik denk dat ook de slang die er van schrok ook haastig vandoor ging nog wel een paar dagen hoofdpijn heeft gehad. Een twee honderd meter lager zag ik wat op de grond liggen ik dag papier of zo en zei uit de grap tegen Wouter pas op weer een slang. Bleek het er echt een te zijn een zwart rood met witte. Zo zien we ze bijna nooit en dan twee op een dag. Nu we merken wel dat we erg moe zijn en dat we al lang geen vakantie meer gehad hebben en daarom zal het goed zijn om weer even in een andere omgeving te zijn. Ik kan dan nog even van het eind van de zwangerschap van Naomi genieten en hopelijk de bevalling meemaken. Even met de andere kleinkinderen optrekken en stampot eten.

eindelijk

Wat gaat de tijd toch snel en wat gebeurt er toch veel. Het wordt dus hoogtijd om weer even bij te praten. God is goed! Onze gebeden worden verhoort. Niet alleen in Brazilie maar ook in ons gezin. We hadden gebeden dat naomi zwanger mocht worden en zo mogen we in december weer opa en oma worden. We hebben gebeden voor een vriend voor Stephanie en ook dit gebed is verhoort. Skander is zijn naam en vanaf 21 september gaan ze samen voor 1 jaar de Heer dienen in Zuid Afrika. Fantastisch te weten dat God zelf voor je gezin zorgt.
Ook hier in Brazilie zien we dat God bezig is. Donna Maria heeft haar rug en benen derdegraads verbrand en ligt in het brandwonden ziekenhuisi in Bele Horizonte. Momenteel gaat het na een hele zware periode goed met haar. Ze is een getuigenis en elke dag mag ze met mensen in het zieknhuis bidden. Fantastisch toch!
Ook met de moeder van marcio gaat het goed. We mogen zien dat God alles onder controle heeft en dat erniets gebeurt buiten zijn wil om.
In Nazareno zijn we weer met de bouw begonnen. Er is voor ongeveer 2 maanden bouwen weer geld binnengekomen. Is het iets voor u om een gift te geven voor de bouw. Elke dag opnieuw staan er weer mensen om te v ragen voor een plek, maar we zitten vol met 212 kinderen. We hopen en bidden dat we er in Januari weer 3 zalen bij hebben, maar dan moet er nog weel meer geld binnenkomen. Helpt u mee?
In Ibituruna gaat het erg goed met de gemeente, Afgelopen woensdag zijn er weer 2 mensen tot bekering gekomen. Fantastisch toch! En er hebben zich alweer 10 mensen aangemeld om zich te laten dopen. Zo gaat alles door.
In Cebem Ibituruna heeft Fran, de vrouw van de voorganger, de leiding van Cebem overgegeven aan Keila. We zijn erg blij met keila en zij heeft veel ervaring met leidinggeven. En natuurlijk heeft zij een hart voor kinderen. Ze zijn allemaal heel erg gek met haar.
En zo vliegen de weken voorbij. Preken, bijbelstudies geven, lofprijs en aanbidding leiden, veel met mensen praten, projecten aansturen en leidinggeven. In december komen we 4 weken naar nederland voor verlof. Wilt u meer over dit bijzondere werk weten en wilt u dat we langskomen voor een spreekbeurt of presentatie, laat het dan zo snel mogelijk even weten. We zijn druk bezig de agenda te maken.

Even bijpraten

Het is zondagmiddag. We zitten op de veranda. Ik ben de preek voor vanavond aan het voorbereiden en Herma zit een puzzeltje te maken. Gisteren hadden we 3 tieners van Cebem op bezoek. Heel erg gezelig. Herma heeft lekkere met ze zitten tuttelen. Nagels doen, een maskertje en ga zo maar door. De groep nederlanders had nog spullen achtergelaten en dit kwam herma dus goed van pas. Deze meiden kennen dit total niet en hebben genoten van al die persoonlijke aandacht.
Afgelopen week heb ik de nodige gesprekken gehad met een aantal tieners (14 en 15 jaar) op Cebem. Ik had gehoord dat 1 van hen drugs (Maconha) aan het verkopen was en dat zij met elkaar samen ( 4 jongens: Jorge, Maicon, Matheus en Leandro) ook zelf gebruikten. Ik heb op internet filmpjes en informatie opgezocht en hen hiermee geconfronteerd. Zij waren erg onder de indruk en dit was niet wat zij wilden. Zij hebben mij beloofd om ermee te stoppen. Gelukkig komen ze elke dag op Cebem, zodat ik vinger aan de pols kan houden. Bidt u met ons mee dat God een werk in deze jongens gaat doen. De vader van 2 van deze jongens heeft enkele maanden geleden een hersenbloeding gekregen door overmatig drankgebruik en kan niet meer lopen en praten. Deze jongens zijn dus zeer teleurgesteld en reageren zich op deze manier af. Alleen God kan deze jongens aanraken. Zij hebben ons gebed nodig .

Josiane en Warlen

Concert Aline Barros in Lavras

Doopdienst in Ibituruna

hallo allemaaaaaaaal

Wij hebben vandaag lekker een rustdag, afgelopen zondag waren we uitgenodigd om bij Josiani en Warlen te komen eten. Wij dachten goed voorbeeld doet volgen en wij zijn lopend gegaan. Het was een lekkere wandeling en ging sneller dan ik gedacht had. Welk voorbeeld zult u misschien denken? Toen de nederlanders hier waren zijn ze komen lopen van het hotel naar ons huis wat bijna 4 kilometer is. Dit lijkt niet zo ver, maar heuvel op en heuvel af, valt het toch wel tegen en met de zon op je lijf loop je echt niet zo hard meer. Over de nederlanders gesproken, het was leuk om hun reactie op dingen te horen die voor ons al weer zo gewoon zijn. Zo hebben ze in Lavras een seconde teller naast de stoplichten en zo weet je precies wanneer hij weer op groen of rood springt. Ook staan er vaak jongeren met een spandoek dat uitgerold wordt als het stoplicht op groen staat en weer opgerold wordt als het op rood springt. Nu heb ik nog een leuke anakdote voor jullie, we hadden bij de groep een professionele musicus mee, namelijk Adrie Klône. Op een avond gingen we naar een concert van een van de bekendste gospelzangeressen in Brazilie namelijk Aline Barros. Het concert vond plaats op een groot terrain bij Lavras. Er stond een heleboel apparatuur en dat wilde Adrie wel eens even bekijken en hij had al gauw kontakt gelegd met de technicus. We zagen hem staan praten met handen en voeten en we zeiden uit de gein tegen elkaar nog even en hij staat op het podium. En ja hoor even later stond hij er ook echt. Wat bleek, de technicus had hem meegenomen en alles laten zien. Ook had hij hem aan de mensen van de muziek voorgesteld, zo ook aan de vader van Aline Barros. Zelf is hij nog wat tentjes binnen gegaan die bij het podium stonden. In een van deze tentjes zag hij een jong meisje zitten (dacht hij). Hij vroeg aan haar zing je ook, waarop zei antwoorde: ik ben Aline Barros. Maar hij had het niet goed vertaan en hij vroeg het nog een keer en toen kreeg hij door dat hij een behoorlijke flater aan het slaan was. We hebben enorm veel plezier gehad hierom. Maar nu even wat anders: we hebben een geweldige tijd gehad. We hebben veel dingen kunnen doen en veel zegen kunnen brengen met de huisbezoeken, het kinderwerk en vrouwenwerk. We hebben een sprekende God en zo mocht Mary regelmatig een woord van God doorgeven. Voor veel mensen een bemoedigend woord, maar er waren ook momenten dat God haar een waarschuwend of vermanend woord gaf voor mensen. Geweldig om te zien hoe mensen hierdoor opgebouwd warden in hun geloof. We waren een team, de een doet praktisch werk en de ander ……………………. Maar wat we weer ontdekt hebben is dat je niet zonder elkaar kunt en dat je elkaar nodig hebt en elkaar aanvuld.We zijn allemaal dieners met verschillende talenten die God wil gebruiken.

Visite

Lieve allemaal, het is zo maar weer een aantal weken later en de hoogste tijd om even bij te praten. Na een voorspoedige reis zijn de nederlanders aangekomen en vier dagen later zijn er nog 6 bijgekomen waaronder 2 kleine kinderen. Het was erg goed en leuk om hen allemaal weer te ontmoeten. Wat zijn we verwend met heel veel dingen, echt helemaal te gek, lieve Mirjam, Matthias,Naomi ,Michiel en Stephanie. Mama,papa, vrienden en bekenden heel erg bedankt voor alle bemoedigingen.We zijn erg dankbaar voor alle bemoedigende kaarten en woorden. Dat God er jullie voor zal zegenen. We hebben het goed in de groep, het is gezellig en we staan versteld over sommige echtparen, volgens mij zijn ze echt aan hun tweede jeugd begonnen. We hebben een bruiloft gevierd van Josiani en Warlen en die is mede dankzij de nederlanders een groot feest geworden. De mannen hebben het dak van de kerk era f gehaald en er plastic onder gemaakt en nu hopen we dat het tijdens een regenbui droog blijft in de kerk. Ook zijn er twee mannen en twee vrouwen druk geweest in het huisje van donna Maria zij is een van de eerste bekeerlingen van Gerrit Flach, zij hebben de keuken geverfd en opgeknapt en er is een nieuw raam in gekomen. Het is erg mooi geworden. Het huisje dat zou worden opgeknapt in Ibituruna is in elkaar gestort toen ze het oude dak eraf haalden.Gelukkig gaat de burgemeester helpen met het materiaal en wat arbeids kosten om het weer op nieuw op te bouwen. Ze zijn wel blij nu dat ze straks een mooi en stevig nieuw huis hebben. In Ibituruna op cebem hebben de mannen een muur die erg beschimmelt was behandeld en opnieuw geverfd. Nu zijn er nog drie werkdagen over en die gaan we besteden aan klussen op cebem en aan huisbezoeken. De belevenissen van de nederlanders kunt u volgen via www.banier.nl die ga ik hier dus niet beschrijven. Nu we hebben ook veel schoolspullen van Bart gekregen dank je wel. Er is een deel naar Ibituruna en naar cebem Nazareno en naar de zondagschool. Gisteren hebben we een hele goede dag gehad in Ibituruna. S’morgens een kinderfeest en s’middags huisbezoeken en tot slot een hele goede vrouwenavond waar Mary het woord heeft gebracht en waar we met veel vrouwen mochten bidden.Vandaag zijn we een dagje uitgeweest naar de watervallen wat erg mooi is maar wel vermoeiend. Nu had ik even tijd om een stukje te schrijven want ik pas vanavond op Elena en op Rebekka de kinderen van Rene en Ruth. De rest is naar de kerk waar een beetje een nederlandse avond is vandaag. Nu ik hoop dat ik de volgende blog een beetje sneller kan schrijven en dat gaat vast lukken. Gods zegen en liefs van Wouter en Herma

Even bijpraten

De hoogste tijd voor een stukje op onze blogspot.Vanwege vele onverwachte dingen is dit een van de eerste dingen die blijft liggen, maar dat is niet onze bedoeling. Twee weken geleden kreeg de vrouw van onze voorganger (Nanci) bericht dat haar zus op sterven lag. Deze zus woont in het zuiden van Brazilie zo’n 1400 kilometer van hier. De volgende dag zijn ze vertrokken in de hoop dat ze haar zus nog zou kunnen spreken. Toen ze onderweg waren is haar zus al overleden, maar gelukkig waren ze wel op tijd voor de begrafenis, die hier binnen 24 uur moet plaatsvinden. Door dit onverwachte vertrek van hun, moesten wij veel extra dingen regelen. Er was een avond gepland voor gehuwden die wij nu moesten verzorgen en de zondag moest Wouter onverwachts preken. Ook vroeg de boerderij veel aandacht waar net een nieuwe boer was die nog ingewerkt moest worden. Gelukkig zijn ze ondertussen weer terug en kunnen wij ons weer bezig houden met de groep Nederlanders die in Juli hier komen en waar we erg naar uit zien. De nederlanders zouden helpen een huisje opknappen in Ibituruna. De burgemeester zou het hout betalen voor een nieuw dak en wij zouden de dakpannen en de rest betalen. Toen ze het dak eraf gingen halen, zijn zowat alle muren ingestort, de muren waren van klei en koemest gemaakt en al heel oud. Nu moet er dus een heel nieuw huis opgebouwd worden. Gelukkig is de burgemeester bereid om meer te helpen ,maar of het allemaal klaar komt voordat de nederlanders komen is nog maar afwachten. Maar ook op andere plekken is er werk genoeg dus ze hoeven zich echt niet te vervelen. Ondertussen is het hotel geboekt , het vervoer geregeld enz. Ook hebben we in Juli de bruiloft van Josiani, zij is de pedagoge van cebem en lid van het bestuur van Eljakim inBrazilië. We gaan natuurlijk een feest voor hun organiseren met de kinderen vanCEBEM op de dag voor hun bruiloft. Ook hebben we nog een vakantie bijbelschool waarbij de Nederlanders gaan helpen en wat ook de nodige voorbereidingen vraagt. Maar met elkaar gaat het allemaal lukken en zien we uit naar een geweldige juli maand. Vanmiddag hebben we nog een begrafenis van de moeder van een lerares en de moeder van Juarez de man van Vilma. Dit gebeurt hier ook gewoon op zondag omdat iedereen hier binnen 24 uur begraven moet worden. Zo vervelen doen we ons nog steeds niet. Voor Wouter komt er weer wat verlichting omdat het zwangerschaps verlof van Vilma voorbij is en zij de salaris administratie en al wat daar bij komt kijken weer overneemt. God is goed! En met Hem mogen we weten elke dag weer opnieuw meer dan overwinnaars te zijn! God heeft de controle over alles, leven en dood, funancien en ga zo maar door. Geweldig dat we deze God mogen dienen.

Zomaar even wat leuke kinder foto's

Weer een nieuwe ervaring

Afgelopen zondag was voor mij, Wouter, een bijzondere dag.
Ik mocht samen met onze voorganger 4 mensen dopen in een zijtak van de rivier de Rio Grande.
Eerst heb ik samen met Geraldo een basisbijbelstudie van 10 studies gegeven en daarna mocht ik hen ook nog dopen. Het waren 3 tieners en een lerares van CEBEM. Fantastisch toch. De Heer gaat door en onze gebeden worden verhoort! We hebben eerst met de ouders van de tieners gesproken en zij vonden het uiteindelijk goed. De vader van Mirjam is katholiek en wilde eerst niet. Maar toen we hem bezochten en vertelden dat Mirjam zo verandert is, moest hij wel toestemming geven. Zijn andere kinderen zijn bijna allemaal aan de drank.
In Juni beginnen we weer met een nieuwe basisstudie en er hebben zich nu alweer verscheidene mensen en tieners aangemeld. Dus........de volgende doopdienst zal in october wel weer plaatsvinden! Bidt u met ons mee dat God vele harten aan zal raken?
O ja, iets moet jullie nog vertellen. Vlak voorat we de eerste persoon wilden dopen, hoorden we gegil. 2 jongetjes van 4 jaar waren aan het spelen en riepen ineens: een cobra. iedereen vloog er op af en een man heeft hem gedood. De Heer heeft deze kinderen geweldig bewaart.

Zomaar even wat dingetjes

Gisteren zijn we met 25 tieners en jeugd van de kerk de hoogste berg ( voor ons heuvel) in Ibituruna gaan beklimmen. Het was prachtig weer, niet te warm en dus heerlijk om naar boven te lopen. Het was ongeveer 45 minuten lopen en voor sommigen was dit ver genoeg. Boven op deze berg hebben we samen God groot mogen maken en hebben we genoten van de natuur die God heeft geschapen. Samen zijn we tot de conclusie gekomen dat dit geen werk van mensenhanden kan zijn.

Afgelopen zaterdagavond hadden we de afsluiting van de basisbijbelstudie bij ons thuis. Er waren 3 tieners en 3 volwassenen. Na veel met elkaar gepraat te hebben was de conclusie van alle zes dat ze zich allemaal graag wilden laten dopen. Als alles goed gaat willen we hen nu op 1ste pinksterdag dopen. We zijn hier enorm blij mee, dat zult u begrijpen!

Op Cebem waren we ongeveer 2 maand geleden met de bouw begonnen. We hebben heel snel meer ruimte nodig. We hadden € 10.000 euro gekregen en zijn vol goede moed aan de slag gegaan. Helaas is de situatie nu dat ik over 2 weken de bouw stil moet leggen. De eerste € 10.000 zijn op. Misschien kent u mensen of bedrijven die ons graag willen helpen om zsm weer met de bouw door te kunnen gaan. Helpt u mee zodat we snel weer kunnen beginnen en onze metselaars niet kwijtraken omdat ze aan andere projecten gaan beginnen?

Conferentie in Nazareno

Afgelopen weekend hebben we een conferentie in de gemeente in Nazareno gehad. Pastor Geovanne, uit Guarapari, was met zijn vrouw en nog een echtpaar in ons midden. We hebben een fantastische tijd gehad. Het begon op vrijdagavond met een dienst speciaal voor vrouwen. Er waren wel 100 vrouwen aanwezig en pastora Andreia sprak over het leven van Maria. Op zaterdag en zondag sprak pastor Geovanne en de tekst die telkens central stond was Matth. 6:33 Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn Gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden. We werden erweer bij bepaald hoe belangrijk het is Om God de erste plaats in ons leven te geven en wat dit wil zeggen. Hem eren en Hem dienen, zonder er voorwaarden aan te stellen. Gewoon vertrouwen hebben dat God ons datgene zal schenken wat we nodig hebben. Vertrouwen! Het lijkt zo makkelijk, maar wat is het soms moeilijk. Ook in het werk wat we voor God mogen doen mogen we elke dag vertrouwen hebben dat God de regie in handen heeft. Soms maak je je zorgen over geld, het geld voor de bouw is nl. bijna op en dan moeten we de bouw stilleggen, en dan………….. vertrouwen dat God op het juiste moment mensen in hun hart legt om te geven voor de bouw . We hebben zo dringend meer zalen nodig. U weet niet half met alle kinderen en tieners. Maar o wat zijn we blij dat we elke dag voor ze mogen bidden en hen bekend mogen maken met het eveangelie. Dat we ze de normen en waarden vanuit de bijbel mogen vertellen. Maar goed, terug naar de conferentie. Velen hebben de boodschap klip en klaar gehoord en we kijken uit naar wat God verder in hun leven gaat doen

Een vrije dag

Vandaag hebben we een vrije dag. Weer een of andere heilige dag. Dit is maar goed ook. We zijn moe. Gisteren hebben we onze dochter en schoonzoon weer naar het vliegveld gebracht en wij zelf waren s’ avonds heel laat weer thuis. Vandaag kunnen we dus lekker uitrusten. Ik ben niet in een erg beste stemming. Zal wel komen door vermoeidheid en weer het afscheid nemen. Maar dat hoort er nu eenmaal bij. Geweldig toch dat er de mogelijkheid is dat ze ons kunnen bezoeken. Nu, ik moet wel leren om me niet af te reageren op de persoon die het dichts bij is. En het is zo weer december en dan zien we alle familie en bekenden weer. Toch zou ik er niet aan moeten denken om weer in Holland te moeten wonen. Dit is gewoon onze plek. De afgelopen twee weken hebben we paasfeest gevierd in Nazareno en in Ibituruna. Wat weer een geweldig feest was samen met de kinderen en ouders van CEBEM. Wouter heeft de paasboodschap duidelijk gebracht en niemand kan dus meer zeggen dat ze het niet weten.
Vorige week was er een klein meisje van 2 jaar voor het eerst op CEBEM. Na twee uurtjes brak er nog al wat paniek uit omdat dit kindje plotseling heel erg ziek geworden was. Ze was niet bij bewust zijn. Snel zijn we met het kindje naar het hospitaal gegaan en het bleek dat het een hevige koortsstuip had. Na een infuus met medicijnen knapte ze gelukkig weer op. Ik was nog niet terug op CEBEM of de politie kwam langs. Ze waren opzoek naar de moeder van dit meisje, want ze hadden haar zoon opgepakt (één van de tieners van CEBEM). Ben toen maar met de politie naar het ziekenhuis gegaan en ben bij het meisje gebleven zodat de moeder met de politie mee kon. Zo gebeuren er altijd wel weer dingen, en het belangrijkste is om in deze situaties gewoon rustig te blijven. Wouter heeft daarna nog een indringend gesprek met hem gehad en hij heeft echt beloofd om een andere weg tegaan bewandelen, want deze weg heeft hem alleen maar problemen gebracht. Laten we bidden voor deze jongen, dat God hem aan zal raken.
Ook hadden we van een mevrouw in Nederland allemaal beertjes gekregen. We hebben een deel naar Ibituruna gedaan en toen hadden we nog precies genoeg voor de twee jongste groepen van CEBEM Nazareno. Het is een leuk patroontje en ik kan het misschien na gaan maken met de tieners van CEBEM.
Wouter moet zich voorbereiden op woensdag en op komende zondag , hij moet namelijk in twee gemeenten preken. Zaterdag moet hij nog een bijbelstudie geven, dus hij hoeft zich niet te vervelen. Zo, dat was het voor nu weer even, Julie zijn weer helemaal bij. Tot de volgende keer maar weer.

Eindelijk weer een teken van leven

Eind maart zijn we met de tieners van cebem een weekend weg geweest.
We hadden in Ibituruna een lokatie gevonden met een zwembad erbij. Voor de meisjes was er een bed en de jongens hebben met z’n allen in de grote hal geslapen. Na een paar drukke dagen was het dan eindelijk zover, met de bus naar Ibituruna. Wat een feest. Er werd dan ook flink gezongen. Het was vrijdag tegen zes uur dat we aankwamen. Eerst maar lekker eten en daarna hadden we een programma waarin Wouter als eerste over het onderwerp zijn visie mocht geven. Het thema voor dit weekend was: Jongeren, met de mogelijkheid de wereld te kunnen veranderen. Het was een duidelijke boodschap en we bidden dat God op belangrijke momenten de dingen die ze dit weekend geleerd hebben hun weer te binnen zal brengen. Naast de serieuze dingen was er ook veel tijd voor ontspanning en natuurlijk zwemmen. En u begrijpt het al: het zwemmen had hen weer enorm hongerig maakt en dus kregen ze aan het eind van de avond nog een stevig snack. Ikzelf, Herma heb niet zoveel tijd om persoonlijk in gesprek te komen omdat ik het hele weekend samen met Nanci in de keuken heb gestaan. Twee keer per dag een warme maaltijd ,s’morgens een broodmaaltijd en twee snacks en drinken voor 50 jongeren daar ben je het grootste deel van de dag wel zoet mee. Maar het leuke was wel dat er tieners waren die kwamen vragen of ze mochten helpen in de keuken. Dit is toch wel een positief gevolg van de kooklessen. Naast al het eten hebben we ze ook veel geestelijk voedsel mogen geven en we bidden dat God de naprediker van alles zal zijn. We hebben veel voor hen gebeden en hen gezegend voordat ze naar huis gingen. We ginnen dan ook moe maar voldaan naar huis.
Het afgelopen weekend zijn we naar Sao Paulo gereden om onze dochter en schoonzoon op te halen van het vliegveld. Het was een heerlijk weerzien nadat we elkaar anderhalfjaar niet gezien hadden. Naomi is hier zo,n 7 jaar geleden voor het eerst en het laast geweest. Ze herkende niet veel meer. Samen kunnen ze nu het werk leren kennen en zien waar hun ouders zoal mee bezig zijn. Vandaag heeft Naomi met alle tienermeisjes een ketting gemaakt , dit vonden ze erg leuk en zo kon Naomi meteen de tieners een beetje leren kennen. Michiel is de hele dag met Wouter op stap geweest en hij heeft al een paar elektrisiteits klusjes kunnen doen.
Volgende keer zullen we iets meer over de gemeentes schrijven, want ook daar is de Heer geweldig aan het zegen. Maar voor nu is het even genoeg.

Braziliaans rijbewijs!

Afgelopen week moesten we een dag naar Belo Horizonte. Eindelijk hadden we tijd en alle papieren bij elkaar om een braziliaans rijbewijs te halen. Ja, u leest het goed een braziliaaans rijbewijs! Hiervoor moesten we onze nederlandse rijbewijzen bij een oficiele instantie laten vertalen. Ook moesten we ons braziliaanse indentiteitsbewijs eerst hebben. Nu dat heeft een jaar geduurd en nu konden we dus aan de gang met het rijbewijs. ‘s Morgens om half zes zijn we vertrokken naar Ibituruna waar we Marcio hebben opgehaald. Hij weet de weg goed in Belo Horizonte. Na 3 uur rijden kwamen we dan aan in deze grote stad met veel verkeer, waar je niet bang moet zijn om te rijden. Eerst naar de Detran, de politie, zij regelen de rijbewijzen. Eerst betalen en dan krijg jê verwijzing naar een kliniek voor een medisch onderzoek (ogen ,bloeddruk enz en voor een psygologische test van een uur). De computer wijst aan en ja hoor we moesten allebei naar een verschillende kliniek. We hebben alles goed doorstaan (in het portugees) en waren geslaagd! Ze sturen nu binnen 2 weken onze rijbewijzen op. Ondertussen was het wel 3 uur ‘s middags. Voordat we weer terug gingen hebben we nog gauw even een shoppinghal bezocht en om 21.00 uur waren we weer moe maar voldaan thuis. We zijn ook wel eens geweest en dan liep het minder succesvol af en konden we weer vertrekken zonder resultaat.
We hebben nu alles, ons identiteitsbewijs, rijbewijs en CPF ( sofinummer ). God is goed en we zijn blij dat Hij ons zo geholpen heeft. De komende jaren hoeven we hier dus niet meer achteraan.
De afgelopen weken hebben we niet zulke leuke berichten gekregen: van iemand uit onze thuisfront commissie en van Leni. Allebei hebben ze borstkanker en moeten ze snel geopereerd worden. We bidden maar dat God tot zijn doel komt in deze situatie.
Wilt u met ons meebidden, ze hebben allebei uw en ons gebed hard nodig. Maar wat geweldig te mogen weten dat in welke situatie we ook verkeren de liefde van onze God ons nooit afgenomen kan worden. We mogen weten dat elke omstandigheid in ons leven in Zijn hand is!

Sara, onze lerares, met Niels en de kleine Gabriel

Mijn verjaardag in Brazilië

Al weer een jaartje ouder en dat heb ik wel geweten ook. Ik had een lijst met verjaardags data gemaakt van het personeel. Ik had per ongeluk mijn verjaardag op 1 maart gezet inplaats van op 7 maart. Dus wat gebeurde er, ik werd met een taart verrast door wat tieners en ook een cadeautje van Lia op 1 maart. Nu, we hebben het maar vast gevierd en ik was aangenaam verrast. Vrijdag 6 maart moest ik om 11 uur op Cebem zijn. Met de kookles hadden de tieners en hun juf iets speciaals gekookt en mochten Wouter en ik bij hun aan tafel zitten. Ze hadden bloemen en kaarten gemaakt en als toetje was er een prachtige taart. Alweer een super verrassing. Thuis hebben we het 7 maart met een barbeque gevierd met zo,n 15 personen wat ook heel gezellig was. En toch zit hier nog een verhaal aan. Vrijdagavond was de stroom uitgevallen. En wat nu. Vlees in de vriezer wat begon te ontdooien. De frisdrank begon steeds warmer te worden. Het was buiten ruim meer dan 30 graden. Wanneer zou de stroom weer terugkomen. We hebben ervoor gebeden, maar ons geloof werd op de proef gesteld. Zaterdagavond om 18.30 uur kwam de stroom weer terug en om 19.00 uur kwam de visite. Gelukkig konden we zaterdag de spullen in de koelkast van Lourival en Nanci leggen, dus………we waren toch op tijd klaar om de visite te ontvangen. Maar het feest was nog niet op. Tot slot was er op maandag 9 maart al weer een verrassing door de tieners gemaakt ( andere groep). Alweer een mooie taart. Er is nog nooit zo vaak voor mij gezongen en ook heb ik nog nooit zoveel taart gehad. Het is leuk om er op terug te kijken. Maar nog veel leuker was het om de verjaardagen van de kinderen op Cebem te vieren. Dit gebeurde op vrijdagmorgen waarbij alle kinderen die jarig waren geweest de afgelopen tijd in het zonnetje werden gezet. Er was een enorme taart zodat iedereen genoeg taart kon eten. En s’middags nog een keer voor alle kinderen die alleen s’middags komen. Het was een groot feest. Maar ik hoef voorlopig even geen taart meer. Gelukkig hebben we van de boerderij nu allemaal gezonde dingen. Veel groente, melk, kaas en eieren. Daarnaast heeft onze voorganger vandaag twee varkens geslacht, zodat we voorlopig weer goed in het varkensvlees zitten. Het gaat wel erg hard met het eten, er gaat ontzettend veel door. Er waren twee grote zakken bruine bonen van de boerderij maar die zijn er in twee maand doorgegaan. Dus vanmiddag weer zo’n 150 kilo bruine bonen gekocht. Wat wil je ook met daaglijks 212 kinderen die graag te eten willen hebben. Ik heb na deze dagen maar één conclusie: Wat zijn we toch gezegend! God is enorm goed en we zijn enorm dankbaar dat we in Zijn plan mogen wandelen.

Guarapari

Het heeft even geduurd, maar hier zijn we weer. Afgelopen dagen zijn we met zo’n 50 personen naar Guarapari geweest. Guarapari ligt zo’n kleine 600 kilometer van Nazareno en……aan de kust. Lekker 5 dagen naar het strand. Het thema was Santitude, dwz santidade en attitude. Maar ja, nu in het nederlands. Heiligheid en ons gedrag daarbij! Fijn om met elkaar eens rustig de tijd te hebben om er met elkaar over te spreken. Van Cebem hadden we 8 tieners mee. Zelf hebben ze door op Cebem te werken geld bij elkaar gespaart om meet e kunnen. Anders was dit voor hen onmogelijk geweest. Een hele verantwoordelijkheid voor ons, maar aan de andere kant ook fijn om hen andere dingen te laten zien, horen en beleven. Ze hebben zich echt fantastisch gedragen en het was zo voor on seen plezier om met hen te zwemmen in de zee en de studies samen te volgen. We waren blij dat er voorgangers van de bijbelschool uit Guarapari kwamen om het woord te delen. Pastor Geovanne gaf een indrukwekkend getuigenis wat ons allemaal aansprak en pastora Andreia heeft een dienst speciaal voor de vrouwen gehouden. We zijn door hen meegenomen om de bijbelschool te leren kennen. Een fantastische ervaring. Kortom: we hebben een fantastische tijd samen gehad en zijn nu weer opgebouwd terug in Nazareno. Het was overigens wel een lange reis, meer dan 10 uur met de bus.
Lourival en Nanci hebben we net verhuisd. Herma had lekker eten gemaakt en de rust is nu weer teruggekeerd. Heerlijk even bijkomen. Het is warm, tegen de 30 graden en we zitten lekker op de varanda.
Morgenochtend om 07.00 uur moet ik bij Cebem zijn. We gaan beginnen met de nieuwbouw en de burgemeester heeft beloofd het terrein voor ons bouwklaar te maken. Scheelt weer enorm in de kosten nietwaar. Zo kunnen we maandag dus beginnen. Volgende keer zullen we u hier weer meer over laten weten.

Doorzettingsvermogen

Vandaag willen we iets met jullie delen over doorzettingsvermogen.
Eerst maar eens iets over een vogeltje. Voor onze veranda staat een boom en een klein vogeltje is daar een nest aan het bouwen. takje voor takje. Het nest was klaar en er kwam een fikse storm: weg nest. Opnieuw beginnen maar. Het nest was klaar en daar kwam een roofvogel kijken of er iets te halen was en heeft het hele nest kapot gemaakt. Opnieuw beginnen maar. Het kleine vogeltje liet zich niet ontmoedigen en begon voor de derde keer opnieuw, takje voor takje. Op de foto kunnen jullie zijn nest zien. Het heeft ons een les geleerd. Zouden wij het bijltje er niet bij neergegooid hebben? Nee, hij wou slagen, ondanks alle tegenstand. Ook wij willen ons niet af laten houden van de taak die er voor ons ligt. Soms is veel strijd. Maar samen met God zijn we meer dan overwinnaar. We gaan door en laten de satan ons niet afhouden van de taak die voor ons ligt.

Een ander voorbeeld zijn de salarissen hier. Komende maand gaan de minimum salarissen groeien van R$ 415 (140 euro) naar R$ 465 per maand. Iedereen is blij en denkt dat hij/zij er nu flink op vooruitgaat. Maar…….Alles gaat wel 20 % duurder worden, dus netto gaat men er alleen maar op achteruit. Wat moet je met zo’n inkomen. Doorzettingsvermogen tonen. Huur R$ 200, energie en water R$ 75. Dus wat blijft er over voor huishoudgeld, kleren en medicijnen en……R$ 190. En dan te bedenken dat hier gezinnen met kinderen van moeten leven. Fijn dat we deze families mogen helpen op Cebem en in de kerken. God is goed en zal niemand vergeten. Samen met Hem zijn we meer dan overwinnaars. Maar dat ze doorzettingsvermogen moeten hebben is wel duidelijk.
Laat dit een les voor ons allemaal zijn.

We zijn er klaar voor!!!

Maandag 2 februari gaat CEBEM weer beginnen en we zijn er klaar voor. Na veel gepoets en geboen en nieuwe indelingen kunnen we met een goed gevoel uitzien naar het komende jaar. CEBEM is mooi geworden en door de leraressen versierd met mooie platen op de muur en van schuim gemaakte afbeeldingen. Het wordt een erg vol CEBEM er gaan weer meer kinderen komen. Tieners en kinderen samen zo’n 200. In Ibituruna zullen er nu 80 kinderen komen. In het woonhuis zullen 2 groepen tieners zijn en in CEBEM 1. Deze week gaan waarschijnlijk al de vier koeien met vier kalfjes komen zodat we de melk van eigen boerderij krijgen. Junia, de vrouw van Vincent, de boer, gaat halve dagen meewerken en zij gaat van de melk kaas en boter maken. Op CEBEM zullen we van de melk die overblijft dan nog ijs kunnen maken voor de kinderen. Dit is wel een van de meest geliefde traktaties op CEBEM. Verder is er een nieuwe zandbak gekomen en gevuldmet mooi wit zand. We denken dat de kinderen, vooral de kleintjes, hier wel erg van zullen gaan genieten. De favoriet van de groteren blijft toch wel de trampoline en voor de jongens natuurlijk het voetbal gedeelte. Ook hebben de leraressen een bord gemaakt in de hal waar elke maand alle jarigen op komen te staan, zodat we daar ook extra aandacht aan kunnen besteden. Ik zelf heb al aardig wat voorbereidingen gedaan voor de naailessen. Zo gaan we met de groteren een tas maken, met de middengroep keuken dingen zoals een hoes voor de glasfles en de waterfilter. De jongeren gaan beginnen met een sloop en een laken maar allereerst gaan ze leren omgaan met de naaimachines. Wouter gaat van af deze week zo’n 4 maand de taken van Vilma overnemen. Zij verwacht binnenkort haar tweede kindje en heeft dan nog een paar maand zwangerschapsverlof. Vilma regelt altijd op CEBEM alle financien tot op de cent nauwkeurig en daar zijn we erg blij mee. Gelukkig gaat ze straks wel weer terug komen, om deze taak weer op zich te nemen. Zij weet ook erg veel van alle regeltjes en wetten hier die totaal anders zijn dan in Nederland. Zij heeft Wouter zo goed als mogelijk ingewerkt maar ik denk dat er zo nu en dan nog wel eens een telefoontje naar haar toe komt met de vraag hoe het precies zit met dit of dat. Volgende keer laten we u weer meer weten over de andere dingen waar we mee bezig zijn.

Verjaardag Pr. Lourival en Nanci in de kerk

Wist je dat.......

Deze week maar eens in de vorm van een wist je dat. Misschien wat achterhaald, maar toch wel leuk om eens wat wetenswaardigheden weer te geven:
Daar gaan we dan.
Wist je dat:
1. We deze week weer volop begonnen zijn met de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar. Inkopen worden gedaan, want er is veel nodig:voor 200 kinderen schriften, pennen, potloden, lijm, verf, handenarbeid material,enz
2. We dit jaar voor het eerst een grote zandbak van hout hebben laten maken? Daar blijft het natuurlijk niet bij, want de emmertjes, schepjes, kruiwagen en tractoren mogen niet ontbreken.
3. We ook voor de keuken weer het nodige hebben aangeschaft. Even een voorbeeld: een speciale pan om 20 liter melk te kunnen koken, nieuwe braadpannen, blikopeners, bestek, voorraadbussen en ga zo maar door
4. We morgen, vrijdag, bij de politie in São João del Rei, 50 kilometer van Nazareno, een auto vol met levensmiddelen en schoonmaakmiddelen op kunnen .halen. Geweldig he.
5. We dit jaar meer aandacht willen besteden aan de verjaardagen van het personeel en de kinderen. Een keer per maand voor de jarigen aandacht en taart, en dit zal al een heel feest zijn voor hun want de meesten van deze kinderen vieren thuis geen verjaardagen.
6. De stichting Eljakim momenteel al 35 medewerkers in dienst heeft en we hiermee één van de grootste werkgevers in Nazareno en Ibituruna zijn.
7. Dat we dit jaar in Nazareno en Ibituruna samen daaglijks ongeveer 300 kinderen onder onze hoede hebben.
8. Wist u dat er een koeienactie in Nederland door mijn vader op is gezet en dat dit 2400 euro opgeleverd heeft. We gaan volgende week koeien kopen en we zijn nu bezig de stallen te maken. We zullen u binnenkort hier uitgebreider over informeren.
9. Wist u dat de kerk in Ibituruna wekelijks nieuwe mensen mag begroeten
10. Wist u dat ik afgelopen zondag in Ibituruna heb gesproken hoe je overwinning kunt behalen in je leven en dat na de dienst de hele gemeente naar voren kwam voor gebed! God is geweldig goed en een groot werk aan het doen.
11. Wist u dat we als stichting Eljakim veel geld nodig hebben om dit bijzondere werk hier te kunnen blijven doen. De braziliaanse regering help tons financieel met 300 euro per maand. Triest hé!

We hopen dat als u dit gelezen hebt, het leuk gevonden hebt om eens op deze manier op de hoogte te worden gehouden. Tot volgende week


Tieners CEBEM in actie met bejaarden Nazareno

een rustige zondagochtend

We zitten lekker op ons terras en we zijn met zijn tweeen. We genieten van het prachtige uitzicht. Om te beginnen willen we u allen een heel gezond en gezegend 2009 toewensen. We zijn blij met uw betrokkenheid, gebed en ondersteuning van dit belangrijke werk en hopen dat u daar ook mee door zult gaan. Wouter is zich aan het voorbereiden voor vanavond, hij moet namelijk preken in Nazareno. We hebben nog steeds vakantie, maar voor Wouter lijkt dat er niet zo op. Hij moet geregeld naar de boerderij of naar de stad om dingen te regelen. Afgelopen maandag is hij naar Ibituruna geweest om de salarissen uit te betalen, want Marcio en Fran zijn op vakantie. Het gaat hier nog niet via de bank, maar het personeel krijgt een cheque die ze vervolgens moeten inwisselen bij een bank of bij een winkel. Ik had een paar maand geleden een idee om toch wat bruine bonen te poten omdat de prijs van de bonen best hoog is. Nu afgelopen vrijdag hebben we een dag op de boerderij geholpen om ze te oogsten. Ik moest natuurlijk wel zelf gaan helpen aangezien ik er zelf om gevraagd had. We hebben nog drie mensen meegenomen en samen met het echtpaar op de boerderij aan het rooien geslagen.Ik moet eerlijk zeggen, het was een zware klus en het was loei heet. We moesten geregeld pauzeren en water drinken. Het was overigens wel erg gezellig. Maar om een uur of twee s’middags zijn we opgehouden. Ook de brazilianen hadden het wel gehad. Het is echt werk om s’morgens vroeg te doen. Maar voorlopig hoeven we geen bonen te kopen, een zakje van een kilo kost al gauw 4 reais. Ik heb het iets rustiger gehad en kon lekker wat dingen doen in huis waar ik al lang niet aan toe gekomen was. Ik moest nog wat naaiwerk voor cebem doen en ook had ik zelf nog dingen liggen. Het is een lekker idée als je die dingen klaar hebt. Ook had ik eens even tijd om te kijken wat er bij gekocht moet worden voor de schoonmaak; de keuken en de handwerklessen, want dat zijn de dingen waar ik voor zorg. De komende week gaan we dan met Josiani en Wilma de dingen bespreken en daarna een dag na de stad om alles aan te schaffen. Ook de schoolspullen ,kantoorspullen en de bijbelstudie boekjes. Op 26 januari beginnen we weer met al het personeel. O ja, ook wel leuk om te weten is dat Wouter een zandbak heeft laten maken. De kinderen hebben dan weer iets nieuws om mee te spelen, zullen ze vast wel leuk vinden.

Josiani samen met haar verloofde, in juli gaan ze trouwen.

Ze is nu echt klaar met haar studie als pedagoge.

Cebem heeft dus nu een echte pedagoge, hier zijn we erg blij mee.