Na 22 jaar samen eindelijk getrouwd.

We maken hier elke week wel weer iets nieuws mee. Geen enkele week is hier saai. Afgelopen week waren we in de kerk samen met Josiani , Pr. Lourival en Nanci om alles te oefenen voor de bruiloft, toen er een bandiet binnen kwam en samen met ons wilde praten. Hij had al heel wat dingen op zijn kerfstok en werd ook nu weer achterna gezeten door de politie. Aan het eind van het gesprek hebben we met hem mogen bidden, hem mogen zegenen en hebben we samen met hem aan God gevraagd om recht te doen in zijn situatie.
Maar goed, nu over iets anders. Zoals jullie weten is ons thema in de kerk: Tempo de coisas novas. Nieuwe tijden voor een ieder. Zo mochten we deze week als getuigen aanwezig zijn bij een huwelijk. Vicente en Júnia zijn na 22 jaar samenwonen, en 4 kinderen hebbend, dan nu eindelijk getrouwd. Maar waarom dan nu trouwen na zoveel jaar? Omdat ze gehoorzam wilden zijn aan datgene wat de Bijbel zegt over deze dingen. Ze willen meer zegen in hun leven en zij willen zich in het najaar laten dopen. God is hen geweldig aan het zegenen nu zij deze stap van gehoorzaamheid hebben genomen. Een van hun kinderen is al tot bekering gekomen en zij zelf worden financieel enorm gezegend. Zij weten niet wat hen overkomt, maar zijn enorm dankbaar. Herma en ik waren blij deelgenoot te mogen zijn van dit moment. Oh ja, en dan nog iets. Ik had verscheidene pakken meegenomen naar Brazilië en hij is in één van mijn pakken getrouwd. Wat heb ik toch een makkelijke maat! Zo zie je maar hoe wonderlijk alles kan gaan.