In Ibituruna is de retiro de carnaval begonnen en daar zijn Herma en ik gisteren naar toe gegaan. Een fantastische louvor en een woord van God waar we van genoten.
Tijdens het woord werden we gebeld of we direct naar nazareno wilden komen. Lia, een medewerkster van Cebem was in alle staten en had ons nodig. Dus eerder dan gepland op weg naar Nazareno.
Sommigen van jullie kennen de weg van Ibituruna naar Nazareno wel. Donker. Veel auto's met scherpe lichten.
Om een lang verhaal kort te maken. We kwamen een bocht door en een auto met groot licht kwam op ons af, ik dimde mijn grote licht en wat schetste onze vebazing, we reden in op een groep van 15 koeien op de weg. Er was geen houden aan. Vol op de rem. Toch gebeurde het onvermijdelijke. Ik pakte 3 koeien. 1 was er gelijk dood en 2 bleven zwaar gewond liggen. Er kwam allemaal rook uit de auto dus zei ik tegen Herma: eruit, misschien vliegt de auto wel in brand!. We hebben echt Gods bescherming ervaren, want we hebben allebei helemaal niets, maar dan ook niets. Alleen de auto wel. Als je de foto ziet, zie je wel dat we geen grote snelheid hadden, en dat we de koeien op het laatste moment hebben gepakt.
Maar wat schetste onze verbazing, uit de auto die ons tegemoet kwam , stapte een broeder uit Ibituruna uit. En in de volgende auto zat Nayara van Cebem. Zij hebben ons geholpen. Pr. Marcio bellen en Eduardo en de politie. Politie wilde niet komen, het was carnaval. Wat nu, we hebben geen verzekering en ja, van wie zijn de koeien? Pr.Marcio was er ondertussen ook, en we hebben eerst God gedankt voor zijn geweldige bescherming. Echt een wonder van God dat we zelf niets hebben.Hij beschermt echt zijn kinderen, zoals de bijbel zegt. We hebben besloten om de auto maar naar huis te slepen. Gelukkig kon dit allemaal nog. Toen we hier mee bezig waren kwamen er toevallig 2 politiemannen langs. Hun advies: laat de koeien maar liggen en neem de auto maar mee. Zo gezegd zo gedaan. Om 24.00 uur waren we thuis. Fantastisch die broeders die allemaal willen helpen. We konden nu niet meer naar Lia. Dan maar proberen te slapen, maar je adrenaline gehalte is zo hoog dat je niet gelijk in slaap valt. Toen hoorden we ineens iemand roepen, pastor...pastor. Ik naar buiten. Politie. Hoe het met ons was en of we morgen ( zondag) om 10.00 uur even op het politiebureau willen komen voor wat afhandeling van papieren. Ook zeiden ze dat de koeien weggehaald zouden worden en dat we ons daar niet druk over hoefden te maken. Weet u, 1 ding mogen we weten: God maakt geen fouten en heeft met alles een bedoeling. Nu weten we niet welke. Maar er zal een moment komen dat we het gaan weten want alles zal medewerken ten goede. Dat geloven we. Strijd. Ja voor ons een strijd, laten we eerlijk zijn. Maar na de strijd komt de overwinning.
Zondagavond zijn we met de gemeente uit Nazareno met de bus naar Ibituruna gegaan voor de samenkomst. We hebben een fijne tijd samen met de Heer gehad. Fantastisch. Wat betreft de auto......maar zien. God zal wel voor een oplossing zorgen dat hij weer gemaakt kan worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten