God is goed

Al weer de laatste dag van februarie, cebem draait weer volop.

De nieuwe kleintjes zijn weer gewend en ook alle medewerkers hebben het ritme weer te pakken. We willen wel vragen of jullie speciaal voor de tieners willen bidden. Er zijn er een paar die zijn blijven zitten op school en die niet meer op cebem komen omdat ze een baantje voor een halve dag hebben aangenomen. Meestal gaat het zo dat ze dan binnen de kortste keren ook niet meer naar school gaan. En wat hebben ze dan voor toekomst. Meestal hebben ze voor hun 20 ste een kind en geen relatie meer. Bid dat we wijsheid krijgen om op de juiste manier met hun om te gaan om ze te kunnen stimuleren om de school af te maken en een vak te leren.

Zelf zijn we de schrik weer te boven van het ongeluk, maar soms ben ik nog wel wat schrikkerig. Dat is niet zo leuk voor Wouter, maar ook dat gaat al weer beter. Gisteren zijn we in Lavras wezen kijken naar onderdelen om de auto te kunnen laten maken.

We moeten daar de onderdelen zien te vinden en dan is er iemand hier in Nazareno die hem kan maken en spuiten. Dit is voor ons de beste oplossing maar het gaat nog minimaal 15 dagen duren voor we alle onderdelen binnen hebben.

Gelukkig zijn Marcio en Fran weer terug op hun plek in Ibituruna en ook Rafael en Crisia komen daar het team versterken. Rafael heeft 3 jaar geleden stage gelopen en meegewerkt in de kerken en op cebem. Die tijd was erg goed voor hem en voor ons. Ondertussen is hij getrouwd, heeft zijn bijbelschool klaar en een jaar lang zijn gemeente gediend in het noorden van Brazilie. Hij had heimwee naar vooral Ibituruna en is met ons komen werken om zich special op het jongeren werk te richten. Crisia werkt halve dagen op cebem mee als lerares en doet de administratie van de kerk. Rafael komt elke woensdag naar Nazareno om daar te helpen. We hebben nog steeds geen voorganger. Een moeilijke tijd voor de gemeente in Nazareno. Woensdag hebben we dan ook een vergadering met alle gemeenteleden. Bidt u met ons mee dat dit een goede vergadering zal worden. Een volgende keer zullen we hier meer over schrijven.

God zal onze ingang en onze uitgang bewaren

In Ibituruna is de retiro de carnaval begonnen en daar zijn Herma en ik gisteren naar toe gegaan. Een fantastische louvor en een woord van God waar we van genoten.

Tijdens het woord werden we gebeld of we direct naar nazareno wilden komen. Lia, een medewerkster van Cebem was in alle staten en had ons nodig. Dus eerder dan gepland op weg naar Nazareno.

Sommigen van jullie kennen de weg van Ibituruna naar Nazareno wel. Donker. Veel auto's met scherpe lichten.

Om een lang verhaal kort te maken. We kwamen een bocht door en een auto met groot licht kwam op ons af, ik dimde mijn grote licht en wat schetste onze vebazing, we reden in op een groep van 15 koeien op de weg. Er was geen houden aan. Vol op de rem. Toch gebeurde het onvermijdelijke. Ik pakte 3 koeien. 1 was er gelijk dood en 2 bleven zwaar gewond liggen. Er kwam allemaal rook uit de auto dus zei ik tegen Herma: eruit, misschien vliegt de auto wel in brand!. We hebben echt Gods bescherming ervaren, want we hebben allebei helemaal niets, maar dan ook niets. Alleen de auto wel. Als je de foto ziet, zie je wel dat we geen grote snelheid hadden, en dat we de koeien op het laatste moment hebben gepakt.

Maar wat schetste onze verbazing, uit de auto die ons tegemoet kwam , stapte een broeder uit Ibituruna uit. En in de volgende auto zat Nayara van Cebem. Zij hebben ons geholpen. Pr. Marcio bellen en Eduardo en de politie. Politie wilde niet komen, het was carnaval. Wat nu, we hebben geen verzekering en ja, van wie zijn de koeien? Pr.Marcio was er ondertussen ook, en we hebben eerst God gedankt voor zijn geweldige bescherming. Echt een wonder van God dat we zelf niets hebben.Hij beschermt echt zijn kinderen, zoals de bijbel zegt. We hebben besloten om de auto maar naar huis te slepen. Gelukkig kon dit allemaal nog. Toen we hier mee bezig waren kwamen er toevallig 2 politiemannen langs. Hun advies: laat de koeien maar liggen en neem de auto maar mee. Zo gezegd zo gedaan. Om 24.00 uur waren we thuis. Fantastisch die broeders die allemaal willen helpen. We konden nu niet meer naar Lia. Dan maar proberen te slapen, maar je adrenaline gehalte is zo hoog dat je niet gelijk in slaap valt. Toen hoorden we ineens iemand roepen, pastor...pastor. Ik naar buiten. Politie. Hoe het met ons was en of we morgen ( zondag) om 10.00 uur even op het politiebureau willen komen voor wat afhandeling van papieren. Ook zeiden ze dat de koeien weggehaald zouden worden en dat we ons daar niet druk over hoefden te maken. Weet u, 1 ding mogen we weten: God maakt geen fouten en heeft met alles een bedoeling. Nu weten we niet welke. Maar er zal een moment komen dat we het gaan weten want alles zal medewerken ten goede. Dat geloven we. Strijd. Ja voor ons een strijd, laten we eerlijk zijn. Maar na de strijd komt de overwinning.

Zondagavond zijn we met de gemeente uit Nazareno met de bus naar Ibituruna gegaan voor de samenkomst. We hebben een fijne tijd samen met de Heer gehad. Fantastisch. Wat betreft de auto......maar zien. God zal wel voor een oplossing zorgen dat hij weer gemaakt kan worden.

Even bijpraten

De hoogste tijd om weer wat van ons te laten horen. Vandaag is het al weer zaterdagmorgen 13 februarie. Cebem draait al weer 2 weken. Ik vind het heerlijk om weer een vast ritme te hebben. Voor mij persoonlijk is dit rustiger. Voor Wouter is dit wel anders. Buiten al het werk op Cebem moet hij vaak ook nog dagelijks naar de boerderij om groenten en melk op te halen. En op dinsdag gaat hij zelfs 2 keer met een groep tieners om deze jongens te leren over het werk op de boerderij. Ze vonden het echt helemaal geweldig. Ze krijgen ieder een stukje grond en wat ze verbouwen en goed verzorgen mogen ze daarna zelf mee naar huis nemen. Ook hebben we de afgelopen weken veel pech met de auto´s gehad. En Wouter heeft al een paar keer onder weg met pech gestaan, dit kost erg veel tijd en energie. En dat niet alleen, ook brengt het veel extra kosten met zich mee. De auto´s zijn dan ook al meer dan 10 jaar oud en dan krijg je dat soort dingen. Maar gelukkig kunnen ze toch steeds nog weer gemaakt worden. Ikzelf ben weer begonnen met de handwerk lessen dit is erg leuk om te doen. We hebben eerst eens rustig bekeken wat we willen gaan doen. Ik had heel veel leuke boekjes gekregen in Nederland en daar hebben we wat leuke dingen uitgezocht. We gaan beginnen met een pakje voor de pop die we vorig jaar gemaakt hebben en daarna wil ik een soort wikkel rok met ze gaan maken. Daarnaast hadden we gezien hoe ze van een fruit kistje een poppebedje hadden gemaakt en dat willen we ook gaan doen. Schuren, schilderen en dan met stof bekleden. Nu we hebben er zin in. De komende dagen zijn we vrij i.v.m. de carnaval en deze tijd kunnen we goed gebruiken om dingen voor te bereiden voor de komende tijd. Ook is er deze dagen een kamp van 5 dagen om de jeugd van de straat te houden. Dit jaar is het in Ibituruna. Ook 3 tieners uit nazareno zijn er naar toe. Zelf zullen we ook verschillende keren gaan. Maar om er te gaan slapen zagen we even niet zo zitten omdat ik zelf de afgelopen week nog ziek ben geweest.Diaree en buikpijn. Het is momenteel elke dag ruim boven de dertig graden, dus dat hakt er dan wel in. Daarnaast moet Wouter weer zijn preken voorbereiden en ga zo maar door. Een week is dus weer zo voorbij.