Irmã Silvia overleden

Het is vandaag zaterdag. Onze week is heel anders gelopen dan we gepland hadden. Afgelopen woensdag kregen we om 10 uur een telefoontje dat onze zuster Silvia op 56 jarige leeftijd was overleden. Silvia is de moeder van een oudste uit de gemeente. Of we naar Ibituruna wilden komen om alles te bespreken met de familie omdat Pr. Marcio op vakantie is. Na wat heen en weer bellen met Pr. Marcio was het ons snel duidelijk. Pr. Marcio is te ver weg en kan niet op tijd terug zijn voor de begrafenis. Of ik, Wouter, verder alles maar wilde regelen. We hebben veel met de familie gesproken en we zijn er geweest. In Brazilië wordt je binnen 24 uur begraven, dus alles gaat heel erg snel. Of ik ook de samenkomst wilde leiden. Ben s'middags dus maar even naar huis geweest om een preek te maken. Ik moet u eerlijk zeggen dat het een hele nieuwe ervaring voor me was, om een begrafenisdienst te leiden. Alles is goed gegaan en we hebben veel complimenten gehad. We hebben de familie mogen bemoedigen met een woord wat God gaf uit Ps 91: 4. Met Zijn vlerken beschermt Hij u en onder Zijn vleugelen vindt gij een toevlucht, Zijn trouw is een schild en pantser.

Is het geen prachtige belofte. We mogen weten, elke dag opnieuw, dat we mogen schuilen bij onze Vader in de hemel. Hij is zelf het schild wat altijd rondom ons is.

Vandaag mag ik me dan weer voorbereiden om morgen het woord in Ibituruna te brengen en volgende week zondag in Nazareno. Heerlijk om zo in de dienst van God te staan. Om naast alle praktische dingen waar we daaglijks mee bezig zijn, ook het woord van God te mogen verkondigen. We weten ons gezegend.

Maandag 18 januari

Al weer een week terug, en al weer volop bezig, het enigste voordeel is dat we nog niet elke morgen om half zeven hoeven op te staan. Het is hier heerlijk warm, toch bijna elke dag wel in de dertig graden. Wat lijkt het dan al weer lang geleden dat we nog in de sneeuw zaten. Gisteren op cebem geweest, er wordt druk gewerkt, de schilder heeft alle klaslokalen en andere zalen weer mooi geschilderd en ook zijn er nog twee bezig met allerlei andere klussen, zoals toiletten, kapotte vloertegels vervangen. We proberen om elk jaar toch wat aan onderhoud te doen, zodat het gebouw in een goede conditie blijft.

Ook zijn er wat gordijnen zodanig versleten dat er nieuwe gemaakt moeten worden. De eerste voor de bibliotheek heb ik net klaar en nu moet ik nog voor een klas lokaal en dan hoop ik dat de rest het nog een jaartje volhoud. Vandaag heeft Wouter de administratie gedaan van Ibituruna en heb ik de lijsten voor de inkoop gemaakt in Nazareno en Ibituruna, zodat we aan het eind van de week alle inkopen kunnen doen..

Ook hebben we al een paar ziekenbezoekjes gedaan, vanmiddag in Ibituruna om dat pastor Marcio op vakantie is. De moeder van een oudste Renato ligt in coma in het ziekenhuis, ze is pas begin 50. Ze heeft waarschijnlijk twee hart infarcten gehad en vanmiddag hoorden we dat de nieren het opgeven. Bid voor deze vrouw en voor het gezin van Renato. We weten niet wat er moet als deze vrouw overlijd want er is nu geen pastor en als de familie vraagt of Wouter het wil doen dan zal hij dat moeten doen, Hij hoorde gisteren dat hij zondag in Ibituruna moet preken en de week er op hier in Nazareno. En zo rollen we vanzelf weer in het werk. We zijn blij dat we het mogen doen maar bid u a.u.b. voor een nieuwe voorganger hier in Nazareno, zodat wij ons weer op onze andere werkzaamheden kunnen richten. En voor de gemeente is het ook belangrijk, we hebben gisteren een fijne dienst gehad waarin Felipe de bijbelschool student heft gepreekt, hij wordt door st. Eljakim ondersteund zodat hij de bijbelschool kan volgen, het eerste jaar zit er op voor hem en hij mag even thuis van een vakantie genieten.

Nieuwe biggetjes op de boerderij

De Boer, Luizinho, met zijn gezin.

De moestuin ziet er fantastisch uit

Weer thuis!!

Vandaag is het maandag 11 Januari, en deze blog schrijf ik vanuit ons huis in Brazilie.
Afgelopen zaterdag zijn we thuis gekomen. Voordat ik daar over schrijf wil ik eerst van de gelegenheid gebruik maken om iedereen alsnog een gezegend 2010 toe te wensen.
In Zuid-Afrika was het internet erg slecht en lukte het ons niet om eerder een stukje te schrijven. Ikzelf ben 8 en een halve week in Nederland geweest en Wouter is drie weken later gekomen. De eerste weken had ik zo de gelegenheid om weer even met de kinderen en kleinkinderen op te trekken en om met Naomi alles klaar te maken voor de bevalling. Toen Wouter er was hebben we veel gesprekken en vergaderingen gehad. Dit was best een zware tijd vooral voor Wouter, die zo uit het drukke leven in Brazilie hier ook weer aan het werk moest. Maar we hebben een goede tijd gehad en we zijn vreselijk verwend door onze kinderen, familie en vrienden.. Het was goed weer even in onze thuisgemeente De Banier te zijn en iedereen weer even te kunnen begroeten. De 28 ste December zijn we naar Zuid-Afrika vertrokken om 10 dagen bij onze dochter en aanstaande schoonzoon te zijn. We hadden Stephanie al bijna twee jaar niet gezien en haar vriend nog nooit. Het was erg leuk om haar weer te zien en ook haar vriend Skander te leren kennen. Ook hebben we kennis gemaakt met het team waar ze mee werken. Deze dagen hebben we echt wat leuke dingen kunnen doen samen. We zijn twee dagen weg geweest en hebben een wildpark bezocht, waar we erg veel dieren mochten bewonderen. Ook hebben we twee keer bij vrienden van hun gegeten. Het team hebben we kunnen bemoedigen en ze zijn vandaag dan ook weer heel enthousiast aan het werk gegaan hebben we net van Steef gehoord. We zijn Steef en Skander dankbaar voor de fijne tijd die we daar gehad hebben. Nu dan eindelijk weer thuis, het was even wennen maar vanmorgen stond ik op de veranda en dacht ik, hier ben ik thuis. Het is hier erg warm, het schijnt de afgelopen tijd veel geregend te hebben en nu is het dik in de dertig graden, Gelukkig kunnen we nog even kalm aan doen en wennen aan de temperatuur.Vanmorgen kennis gemaakt met de nieuwe boer en zijn gezin. Wat een leuk gezinnetje en wat zag het er goed uit op de boerderij. De dieren waren enorm gegroeid en zelf de varkens waren gewassen. Ook was er een broedkip met 15 eieren, Leuk om te zien dat het zo goed gaat. Het hele gezin helpt mee, de jongste dochter kan al melken en heft al 6 liter melk gemolken. Ook maken ze al kaas van de melk, deze dagen blijft er veel melk over omdat Cebem nog gesloten is. Maar ze vriezen de kazen in zodat we straks een goede voorraad hebben voor de kinderen. Ook zijn ze bezig om bij de schuur een overkapping te maken en een groot aanrecht en een gemetselde tafel voor het slachten van de varkens en kippen. Wat was het mooi geworden en wat zag alles er toch goed uit.
In de tijd dat we weggeweest zijn had God zelf ook de controle over alles. Daar zijn we enorm dankbaar voor. Ook de brazilianen waren blij dat God zo voor alles gezorgd had en dat het aan niets ontbroken heft. Fijn toch, dat we deze God mogen dienen en zo kijken we weer uit naar wat God gaat doen in 2010. We geloven dat God meer gaat doen dan in 2009!