Terugblik 2008

Vandaag is het al weer 29 December en de hoogste tijd om een stukje voor de blogspot te schrijven. Wat kan een jaar toch snel voorbij gaan, als we even terug kijken op het afgelopen jaar dan hebben we ontzettend veel reden om God te danken, maar was het dan makkelijk? Absoluut niet. Maar we hebben besloten om niet op de strijd te kijken maar ons te richten op die dingen die blijvende waarde hebben. Strijd zal er namelijk altijd zijn, maar het is onze keuze om te zien op de zegeningen. Zo mochten we elke dag in gezondheid opstaan, we kregen elke dag kracht om te doen wat we moesten doen. Er zijn geen ernstige dingen met de kinderen op CEBEM gebeurt, wat een grote reden tot dankbaarheid is. Er is dit jaar 1 jongetje van de trap gevallen, hij had een scheurtje in zijn oor en een hersenschudding , maar hij was al snel weer helemaal genezen. Ik zou zo nog tijden door kunnen gaan ook wat ons zelf betreft, maar wat wij erg belangrijk vinden,zijn de tijden met de kinderen waarin we ze mogen vertellen over de Here Jezus, we hebben dit gedaan met hele leuke bijbelstudie boekjes aangepast aan de leeftijd. Ook het komende jaar gaan we weer boekjes bestellen. En dan niet te vergeten de tieners. Wat een belangrijk werk waar we zeker mee door willen gaan! Ook in de kerk mochten we Gods zegen zien. In Nazareno zijn er 6 mensen gedoopt en een volgende groep is zich al weer aan het voorbereiden. In Ibituruna zijn zelfs 8 mensen gedoopt en ook daar zijn al weer nieuwe gegadigen om gedoopt te worden. ( de voorganger denkt aan 20) Kortom: zonder strijd geen overwinning. Onze voorganger heeft ons het afgelopen jaar zowat elke zondag laten zeggen “Met God zijn we meer dan overwinnaar”’ En dat blijven we belijden. Het is de waarheid! Gisteren hadden we een speciale dienst, waarin ook de burgemeester, zijn vrouw en zoon en de vice- burgemeester aanwezig waren. We hebben samen voor hun gebeden en ook de stad Nazareno voor Gods aangezicht gebracht. We hebben samen de vrede voor Nazareno geproclameert. We zijn al lekker gewend aan het leven hier en we genieten enorm als we na een dag hard werken op onze veranda zitten en genieten van de rust en het prachtige uitzicht. Wat ons betreft natuurlijk was er het gemis van onze kinderen en klein kinderen, maar wat geweldig dat er al twee van de drie geweest zijn en dat de derde ons in april hoopt te bezoeken. Ook zij hebben zo hun strijdpunten gehad, maar ook zij zijn blijven vasthouden aan Gods beloften en we hebben ervaren dat God hun ook zegent. Wat ook een grote bemoediging voor ons is geweest is dat we het afgelopen jaar meer dan honderd kaarten van jullie hebben gekregen en daarnaast nog de e-mails ,e-kaarten en skype gesprekken. Dank jullie heel erg hartelijk hier voor. Het heeft ons zeer bemoedigd. We hopen dat we jullie via de blogspot op de hoogte kunnen houden. Want het ontbreekt ons soms aan tijd om iedereen persoonlijk te beantwoorden. Iemand zei eens: jullie zijn schijnbaar van plan om lang te blijven want jullie bouwen een mooi huis. Ja we zijn van plan te blijven zolang God ons hier gebruiken kan, voor ons zelf mag dat de rest van ons leven zijn, maar als God anders van ons vraagt dan zullen we ook gehoorzaam zijn.
Tot slot willen we langs deze weg iedereen een heel gezond en gezegend 2009 toewensen.

Van feest naar feest

Afglopen dagen hebben voor ons in het teken gestaan van kerstfeest vieren.
Het begon dinsdag met een grote kerstviering met alle kinderen van Cebem en hun ouders. We waren met 180 kinderen en ik schat zo'n 300 ouders. De voorbereiding was enorm vermoeiend. Herma heeft met de leraressen voor 500 personen taarten gebakken en kon geen taart meer zien. Pr. Lourival en ik hebben de zaal klaargemaakt. Maar het was niet voor niets. We hebben een fijne avond gehad en de kinderen hebben een prachtige kerstcantate gezongen. Ook heb ik een woord door mogen geven: zonder kerst geen pasen. Velen gaven aan, het kerstgeschenk, de Here Jezus, in hun leven te willen laten komen. Fantastisch!
De volgende dag zijn wij begonnen met alle voorbereidingen voor de lunch van donderdag met alle bejaarden. Een hele klus. Daarna zijn we naar Ibituruna gegaan om daar het kerstfeest bij te wonen. Ook hier waren naast de kinderen ongeveer 150 ouders aanwezig. De kinderen deden ook hier een prachtige kerstcantate en daarna hebben ze allemaal hun cadeautje in ontvangst genomen.
Vandaag, nu ik u schrijf, hebben we de lunch met alle mensen uit het bejaardentehuis gehad. De tieners hebben samen met Leni en Herma gekookt. Ik kan u zeggen: ze hebben genoten. Aan het eind hebben ze allemaal een cadeautje gehad: nieuwe kleren! De tieners hebben voor ze gedanst en gezongen en aan het eind hebben we hen samen mogen zegenen.
Nu zijn we dan thuis. Moe maar voldaan. Even rust en dan zondag weer spreken in Ibituruna.
We houden u op de hoogte van ons wel en wee.

Formatura 2008

Enkele maanden geleden kwam onze lerares Viviany met een vraag. Zij heeft al jaren een droom om voor de kinderen van CEBEM die voor het eerst naar de grote school gaan een formatura te organiseren. In Nederland kennen wij dit niet, maar hier in Brazilië gaat dit heel erg officieel.

Zij zou dit dan graag in de kerk doen en er moesten voor alle kinderen becka's gemaakt worden.

Op de bijgaande foto's kunt u zien hoe zo'n becka eruit ziet. Herma is op pad gegaan en uiteindelijk hebben we als CEBEM allemaal becka's laten maken. Nu ik u schrijf is het 22.00 uur.

We zijn net terug van het feest. En ja het was een feest. De kerk zag er geweldig mooi uit en er waren 15 kinderen met hun familie om dit feest te vieren. En aan het eind mocht de taart natuurlijk niet ontbreken met een heerlijke frisdrank. Herma is er samen met de andere medewerkers erg druk mee geweest. Ze ligt nu moe maar zeer voldaan op bed. Ik denk dat de foto's wel voor zich zullen spreken. We willen zo ook gaan slapen, want morgen hebben we het grote kerstfeest van Cebem. Daar verwachten we meer dan 400 personen, maar daar zal ik u morgen weer over schrijven. Wij kunnen tot slot wel zeggen dat we erg blij zijn dat we met de hulp van onze God de droom van Viviany hebben kunnen realiseren.

Drukke december maand

Vandaag is het alweer december. De komende twee weken wordt het erg druk. Op 15 december begint de grote vakantie, Maar voordat we aan vakantie kunnen denken hebben we nog bijna elke dag een activiteit. Om jullie even mee te nemen: 15 december 's avonds hebben we de formatura van de 5 jarigen. Dit is iets officieels hier. Het is de afsluiting van de kleuterperiode en ze moeten officieel beloven dat ze hun best zullen doen op de grote school. We hebben als Cebem zelf official kleren laten maken die horen bij dit feest. De avond erna hebben we het grote kerstfeest van CEBEM. De kinderen krijgen dit jaar allemaal een boek en er is taart met een drankje voor iedereen. Zo leer je wel taarten maken. De kinderen studeren een leuk kerstverhaal in met zang, dans en theater. Het is het kerstverhaal maar het speelt zich af in Brazilië. Dan de volgende avond is het grote kerstfeest van CEBEM Ibituruna. Daar hoeven we gelukkig zelf niets voor te doen, maar we zijn er natuurlijk wel bij. Op 17 dec. gaan we voorbereidingen doen met de tieners, want op 18 dec. hebben we dan een etentje met de bejaarden uit het bejaardenhuis hier. De tieners gaan koken en bedienen en ze gaan ook zingen en iets leuks voor hen doen. We hebben van iemand 500 reais gekregen voor een cadeautje voor hen. Op de vraag wat ze graag cadeau zouden willen was het antwoord kleding. Er wonen 19 personen en de meesten moeten echt worden verpleegd. Nu we hebben stof voor de dames gekocht en daar worden jurken van gemaakt en voor de heren een blouse of shirt en een joggingbroek. We gaan er een fijn feest voor hun van maken en ze een beetje van alle zegeningen van CEBEM laten meegenieten. Dan op 19 december de verjaardag van Leni en op 20 december de formatura van Josiani die dan oficieel haar studie afsluit van pedagogiek. Deze studie heeft zij kunnen doen dankzij Nederland, dat het grootste deel van de rekening betaald heeft. Het was een studie van 4 jaar, waarbij zij elke dag werkte tot 16.00 uur ‘s middags en dan om 17.30 uur met de bus naar Lavras ging voor haar studie, ze was dan 's nachts om 24.00 uur weer thuis om de volgende ochtend om 7.30 uur weer op CEBEM te zijn. We zijn erg blij voor haar dat zij nu klaar is met haar studie en we zijn blij voor CEBEM waar ze voorlopig nog blijft werken. De 21 dec. hebben we dan onze trouwdag en moet Wouter 's avonds in Ibituruna spreken. Dan nog wat activiteiten van de kerk en dan hopelijk een paar weken wat minder druk. We zijn erg moe, vooral ik (Herma). Het afgelopen jaar was erg intensief met veel nieuwe dingen en een nieuwe taal, maar ik had niet kunnen denken hoeveel voldoening het ook geeft en we beginnen steeds beter ons te redden met de taal, het is heerlijk om een paar weekjes het iets rustiger te hebben, lekker tijd om een beetje bij ons huis bezig te zijn. Hier onder ziet u het bejaardentehuis: