zondag 9 november 2008

Het bejaardentehuis in Nazareno

Zondagochtend, tijd voor een stukje op de blogspot. Na een paar drukke weken hadden we de afgelopen week eens tijd om een dagje uit te gaan met de ouders van Wouter. We zijn met een stoomtreintje naar Tiradentes geweest, een heel oud stadje hier in de omgeving. Dit is volgens mij het enige stukje trein dat hier loopt, verder zie je in Brazilië bijna geen treinen en dat is ook geen wonder, want er is bijna geen stukje vlak land hier. Het meest wordt hier per bus gereisd. Dan nu even over CEBEM. We zijn van plan om de kooklessen van de tieners af te sluiten met een etentje voor de ouderen en verzorgers van het plaatselijke bejaarden tehuis. We willen dan een feestmiddag voor hun organiseren, de tieners gaan koken, bedienen, iets zingen of dansen, ook willen we dan een cadeautje voor hun kopen. En natuurlijk gaan we ook iets over kerst vertellen en met hun bidden. Het bejaardenhuis hier is wel iets anders dan in Nederland. Dat moet u maar eens aan mijn schoonouders vragen. Het is er armoe troef, ze slapen met zijn drieen op een kleine kamer op oude bedden en hun hele pensioen (140 euro) moeten ze afgeven. Dus voor kleren en persoonlijke dingen blijft er niet veel meer over. Op onze vraag wat een goed cadeautje voor ons zou zijn om te geven kwam dan ook meteen het antwoord: kleding. Nu zijn we al gesponsord zodat we iets van een shirt voor ze kunnen kopen, en ook heb ik de dames van de naaiclub in Nazareno gevraagd of ze bereid zouden zijn om een rok of jurk te naaien en zij hebben ook toegezegd. Nu eens kijken of we nog wat kunnen regelen met de plaatselijke winkeliers zodat we hun een bijzondere middag kunnen bezorgen. Het bejaarden huis is een particulier initiatief, en zij worden met 600 reais per maand geholpen door de burgemeester. Dit is ongeveer 220 euro. Dit is echter heel weinig. Er zijn zo’n 18 bejaarden en 6 personeelsleden, de was wordt nog allemaal met de hand gespoeld. Het is tevens een verzorging/ opvang voor gehandicapten. Er was ook een jonge man die er woonde aan één oog blind en geestelijk ook niet helemaal goed. Dus een goed project om eens wat vaker op bezoek te gaan en eens wat lekkers mee te nemen. We hebben in ieder geval besloten om met de kerk hier eens vaker naar toe tegaan om voor hen te zingen, te bidden en hen te zegenen.

Geen opmerkingen: