eindelijk weer een blogspot!

Lieve allemaal,

Hier dan eindelijk weer een stukje op onze blogspot. Het is al veel te lang geleden. In het laatste stukje, dat er overigens niet meer op staat,hadden we in ons enthousiasme iets geschreven, wat we nog niet hadden mogen schrijven. Een fout van ons, maar niet bewust. Maar, daardoor hadden we niet zoveel moed om weer een stukje te schrijven. Maar omdat dat dit niet eerlijk is naar onze achterban, gaan we er toch maar weer voor.

Er is in twee maanden tijd heel wat gebeur., Zowel veel goede als ook een paar moeilijke ervaringen. Maar in alles hebben we toch steeds weer ervaren dat we, in alles, meer dan overwinnaar mogen zijn, zoals de bijbel ons leert. Het geweldige nieuws is dat twee weken geleden de bouw voor het tienercentrum opnieuw begonnen is. Door een geweldige gift die we hadden gekregen is dit mogelijk gemaakt. En de afgelopen week hebben we te horen gekregen dat ook eo metterdaad ons project gaat ondersteunen met een kleine 18.000 euro. God is goed, maar soms moeten we wel veel geduld hebben en er veel werk voor verzetten. Zo is Wouter nu bezig met een heel uitgebreid project plan te schrijven voor de eo. Ze willen wel zekerheid dat het geld goed gebruikt gaat worden. Dit is natuurlijk een hele goede zaak.

Soms ervaren we ook de tegen werking heel erg, zo is er al twee keer in ons huis ingebroken, waarbij één keer heel veel is meegenomen, waaronder al onze foto en film apperatuur en de kluis met al onze papieren, wat euros en reais en enkele sieraden. Vooral de papieren baarden ons veel zorgen omdat we net nieuwe paspoorten hadden die ons al erg veel geld hadden gekost.

Maar het gonsde in het dorp van de geruchten en we hadden dan ook al duidelijk gemaakt dat we heel graag de papieren terug wilden. En ja hoor onze voorganger die het circuit van de drugswereld aardig kent, kwam op een dag met een dorpsgenoot hier naar toe en zei dat ze naar de kluis gingen kijken want ze wisten waar die lag. En ze hebben hem gevonden met alleen de papieren er nog in, onze nieuwe en oude paspoorten en alle andere papieren ook nog. Ook lag er nog 160 euro die we van ons bezoek aan Nederland hadden overgehouden maar wel allemaal doormidden gescheurd.

De tweede inbraak was toen we acht nederlanders op bezoek hadden en met de groep een dag naar Ibituruna waren. Toen we s’avonds thuis kwamen brande er licht en toen we binnenkwamen was er weer een ruit ingegooid, maar het raam zat nog dicht. De volgende morgen ontdekten we dat ze toch binnen geweest zijn, maar waarschijnlijk hebben we ze betrapt en zijn ze door de voordeur vertrokken want die bleek van het slot te zijn. Het enige wat we nu misten was een mp3 speler van een van de nederlanders die op tafel lag.

Ook binnen ons gezin was er veel ziekte , zo is onze middelste dochter erg ziek, ze heeft de ziekte van Besnier en Boeck in een heftige vorm, voorlopig mag ze zeker tot Januarie niet werken. Wel mag ze in December drie weken hier naar toe, maar ze mag niet in de zon. We kijken er erg naar uit om hen alledrie weer even te kunnen zien. Vooral onze kleindochter die hier haar tweede verjaardag hoopt te vieren. Ook Wouter is behoorlijk ziek geweest hij had een darm ontsteking, hij heeft allerlei onderzoeken gehad en gelukkig bleek er niets kwaadaardigs te zijn.

Nu zijn we bezig met de voorbereidingen voor het kerstfeest en het einde van het schooljaar.

Dat gaat nog een drukke tijd worden maar daarna hebben we dan even wat meer vrije tijd.

Met kerst gaan we een kerst cantata met de kinderen doen en daarbij willen we dan de mensen uit het bejaarden huis uitnodigen en wat andere mensen uit de stad. De volgende avond gaan ze het dan uitvoeren voor de ouders. We zijn blij dat het op de twee cebemmen goed gaat en als volgend jaar het nieuwe gebouw klaar is nog veel beter, dan kunnen de groten lekker naar hun eigen gebouw en hebben de kleinsten meer speelruimte. De afgelopen week heeft een jongetje van cebem zijn pols gebroken doordat een tiener een voetbal zo hard tegen zijn hand schopte. Voor ons een bevestiging dat het goed is om deze groepen te scheiden.

Zo, u bent weer even bij. De volgende keer zullen we u wat meer over onze nieuwe visie vertellen.

Hartelijke groeten en liefs uit Nazareno