Lieve allemaal, tot mijn schrik zie ik dat we al meer dan een maand niet op onze blogspot hebben geschreven. Nu kan ik van allerlei smoesjes verzinnen maar dat ga ik niet doen. Ja, we zijn druk geweest en er is van alles gebeurt. Maar eerlijk gezegd heb je soms een tijd dat het heel veel moeite en energie kost om een stukje te schrijven.
Ik hoop nu dan ook weer even wat dingen met u te kunnen delen. In de eerste plaats hebben we vanavond de afscheidsdienst van pastor Marcio en Francelly en Ana Carolina. Zij hebben aangegeven dat God hun heeft duidelijk gemaakt dat hun tijd in Ibituruna er op zit en dat God hun een nieuwe plek gaat geven. Het kwam erg onverwachts voor ons, en met pijn zullen we ze moeten laten gaan. We bidden dat God tot zijn doel komt met hun leven. En we bidden voor de gemeente in Ibituruna dat God in hun midden iets nieuws gaat doen. Het betekend echter wel dat er weer een stuk verantwoordelijkheid voor Wouter en pastor Daniel bij gaat komen. Bid u a.u.b. ook voor Renato en zijn gezin, hij is de oudste daar die in principe samen met Wouter en pastor Daniel de dagelijkse leiding op zich gaat nemen. En we bidden natuurlijk voor een nieuw echtpaar dat daar de gemeente kan gaan leiden. Maar we willen in deze dingen geduldig wachten op het moment dat we zeker weten dit echtpaar door God gezonden is.
We zijn erg bemoedigd door Tony uit Nederland die pasgeleden anderhalve week ons hier in Brazilie bezocht heeft. Hij wilde graag het werk hier leren kennen om de missão in Nederland te kunnen helpen. Hij heeft veel gezien , gehoord, en beleefd. Als u de verhalen van hem wil horen, hij wil ze graag vertellen dan moet u maar even kontakt opnemen met de voorzitter of de penningmeester van Eljakim.
Ook onze thuisfrontcommissie bemoedigd ons elke keer weer met hun trouw en originele akties. Zo hebben zij afgelopen hemelvaartsdag een fietstocht met aansluitend een barbeque georganiseerd. Zodat wij in oktober, als het hier kinderdag is, iets leuks voor de kinderen kunnen organiseren en met kerst een klein cadeautje voor ze kunnen kopen. Wat een geweldig team. Vanuit hier nogmaals ook namens de kinderen heel erg bedankt.
En mocht u nu denken dat zij het gemakkelijk hebben gehad de afgelopen jaren dan moet ik u zeggen dat deze gezinnen stuk voor stuk en met name Bonne en Nel door geweldig veel moeilijkheden zijn gegaan. Een voorbeeld voor ons om niet op te geven maar op onze plaats te blijven. Dat het komende jaar voor hen een beter jaar zal worden.
Veel kinderen op CEBEM hebben op het moment last van ontstekingen en vragen extra aandacht, ook zijn er veel verkouden vanwege de weersomslag. Het is hier nu winter aan het worden. Dit betekend overdag meestal lekker warm maar om een uur of 5 begint het af te koelen, en de nachten en avonden kunnen echt koud zijn, we hebben geen geisoleerde huizen en geen kachels.
In oktober hoopt Rene onze voorzitter te komen met een aantal jongelui uit zijn gemeente, we zien er naar uit en hopen dat het een bijzondere tijd zal worden.
Laat u ons eens weten of u de blogspot leest want we krijgen er bijna nooit reakties op en dan wordt het ook moeilijker om te schrijven. Misschien wilt u eens een keer een mailtje sturen als u hem gelezen heeft naar whberkhof@gmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten