zondag 23 mei 2010

Pinksteren

De hoogste tijd om weer wat over onze belevenissen te vertellen.
Het is nu zondag middag en we hebben net gegeten. Had getracht een echte gado gado saus te maken, lang leve het indoneschische kookboek. Helaas is hier geen pindakaas te koop en toen maar geprobeert om het zelf te maken door pinda's te malen en op smaak te brengen. Was aardig gelukt moet ik zeggen. Nu even tijd om op deze bijzondere verjaardag het is namelijk zo n tweeduizend jaar geleden dat de eerste kerk werd opgericht. De uitstorting van de Heilige Geest. Vanavond in de dienst zullen we het wel gedenken en hebben we ook samen avond maal. Pastor Marcio komt uit Ibituruna het avond maal met ons vieren en Leonel zal de preek doen en Wouter de zangdienst.
De afgelopen tijd waren we erg moe en soms lagen we al vroeg te slapen. Het is niet altijd het vele werk maar ook de geestelijke druk die maakt dat je soms het gevoel hebt dat je het liefst even vroeg naar bed gaat en ja we zijn natuurlijk niet de jongsten meer.
Op Cebem waren er veel zieke personeelsleden en moesten we steeds weer oplossingen zoeken. Elza uit de keuken is de afgelopen week geopereerd aan een galsteen. Gisteren even bij haar op bezoek geweest. Ze was goed te pas en zat al weer op de bank, ook vroeg ze of we haar niet op konden halen voor de kerk vanavond. Ze moet van de dokter veertig dagen thuis blijven dit zal haar nog zwaar gaan vallen, maar voor haar lichaam is het beter om rust te nemen.
Op dit moment zijn veel mensen bang om dengue te krijgen. In Nederland noemen we dit knokkelkoorts. Het is een ziekte die door muggen wordt over gebracht en stilstaand water kunnen besmetten. Ze komen dan ook controles doen bij de huizen om te kijken of er geen water in pannen en oude banden of ander soort iets staat Ook zag ik deze week mannen met bescherm pakken en een enorme gif spuit langs de huizen gaan.
Volgende week hebben we een doopdienst in Ibituruna. Er worden meer dan 15 mensen gedoopt. We zullen jullie gauw meer hierover vertellen.


Moestuin van de tieners. Wat zijn ze trots

Kerk in Ibituruna

Huissamenkomst bij Elza



zondag 2 mei 2010

Gebed gevraagd

De hoogste tijd om weer wat van ons te laten horen. De afgelopen weken hebben we een voorganger te logeren gehad. Hij komt uit Belo Horizonte en was hier om ons werk te leren kennen en te kijken of dit de plek zou zijn waar God hem wilde plaatsen. Wij hadden als gemeente zo ook de kans om dit echtpaar te leren kennen. Het was een goede tijd waarin we elkaar beter mochten leren kennen. Het was niet een doorsnee type wat je bij een voorganger zou verwachten. Hij zat namelijk onder de tatoes en hij heeft vroeger jaren lang drugs gebruikt. Maar God heeft in zijn leven een totale omkeer te weeg gebracht, en nu mag hij God dienen. Of het de man is die God hier wil hebben weten we nog niet maar het was een hele goede tijd voor de gemeente en hij heeft vele gesprekken gevoerd met gemeenteleden. Morgenavond hebben we nog een vergadering hier over. Bidt u met ons mee dat God zelf een voorganger aan zal wijzen!

De afgelopen week hebben we nog visite gehad van Gert Bekebrede van de organisatie Prisma. Deze organisatie werkt samen met de EZA, Kerk in Actie en EO metterdaad. Eljakim heeft van hun geld gehad om een chreche in Ibituruna te beginnen. Hij was in Brazilie en belde op of hij de volgende dag mocht komen om te zien wat er met het geld gebeurt was. En natuurlijk kon dit, want we zijn zo blij dat er in Ibituruna eindelijk ook een chreche is. Voor ons tevens de mogelijkheid om het werk van Eljakim aan hem te presenteren. Hij was zeer onder de indruk van het werk en de dingen die hij gehoord en gezien heeft.

Nu even iets over de tieners van de kerk. Op dit moment is het tienerwerk overgenomen door Rafael die elke woensdag een dagje vanuit Ibituruna naar Nazareno komt om te helpen op CEBEM en momenteel de leider is van de tieners van de kerk. Er kwamen nog maar drie tieners maar nu zijn het er al weer vijf. Rafael vind het vervelend om alleen met ze in de kerk te zijn want het zijn allemaal meisjes en hij is bang dat de mensen dan gaan roddelen. Nu komen ze elke week bij ons thuis en hebben dan hier een bijeenkomst en daarna gaan we samen naar de kerk. Afgelopen woensdag eerst samen gegeten en toen een korte bijbelstudie. Het was een goede tijd.

Nu over ons zelf. We zijn erg blij en dankbaar dat onze auto weer rijd. Hoeven we on shier niet meer druk over te maken. Op dit moment hebben we wel andere dingen aan ons hoofd. Er is veel financiele druk bij ons en Vilma omdat dekoers van de euro erg laag is. 2,23 R$ voor 1 weuro. De salarissenzijn fors gestegen en ook de boodschappen zijn aanzienlijk duurder geworden. We hebben moeite alle rekeningen te betalen. Wouter is al bij de burgemeesters geweest om een bijdrage van hun en heeft gevraagd of ze soms willen dat de chreches moeten sluiten. Dit willen ze absoluut niet en ze zullen kijken of, en op welke manier ze ons kunnen helpen. Aankomende week krijgen we antwoord. Bidt u met ons mee dat God hun harten aan zal raken. Al deze spanningen geeft wel dat we erg moe zijn en de zaterdagen en zondagen zoveel mogelijk benutten om bij te tanken. Met onze kinderen en kleinkinderen gaat het goed en over 5 en een halve maand zullen we elkaar weer ontmoeten vanwege de bruiloft van onze dochter en aanstaande schoonzoon.

Een zekerheid mogen we hebben: God heeft de controle over alles!! We mogen rusten bij Hem! Hij zal doen boven ons denken en bidden!