Een drukke, maar goede week.

Momenteel heerst er waterpokken in Nazareno. Zowel in de kerk als op Cebem hebben we er last van. Het zoontje van Heitor, Artur, is er zo slecht aan toe dat hij zelfs opgenomen is in het ziekenhuis van Lavras. Hij ligt in quarantaine en de doktoren zijn bang dat het naar zijn bloed overslaat. Maar gebed mag veel. Gisteren echt voor hem gebeden en vandaag gehoord dat het al veel beter met hem gaat. De tieners blijven ons telkens weer verrassen met hun wisselende stemmingen. Gelukkig kennen we ze nu al beter en kennen ze ons ook al beter. Als het echt te erg wordt komen ze al snel naar ons toe. Zo mogen we een beetje een vader en moeder voor ze zijn. Momenteel is er één verliefd. De moeder weet er slecht mee om te gaan en kwam vragen of wij met haar dochter wilde praten. Dat hebben we graag gedaan. Onze ervaringen kwam nu goed van pas!
Ook kwam er van de week een man huilend op Cebem en wilde praten. Zijn vrouw had hem het huis uitgezet omdat hij dronken was geweest en hij had nu geprobeert om zelfmoord te plegen. Het touw was echter losgeschoten. Dus nu wilde hij een revolver gaan kopen. We hebben hem op de Here Jezus mogen wijzen en hij heeft zijn hart aan de Heer gegeven. Morgen hopen we hem in de samenkomst te ontmoeten.
Tot slot nog even dit. Afgelopen zaterdag zijn we met een bus vol tieners en broeders en zusters naar São João del Rei geweest. Een bekende gospelzangeres, Nivéa Soares, was er om de mensen te helpen God te aanbidden. Er waren ongeveer 4000 mensen in de binnenstad aanwezig. Fantastisch om dit op deze manier eens mee te maken.
We kijken vol verwachting uit wat ons de komende dagen weer gaan brengen.




Heitor, Macha, Artur en Nicolly tijdens opdrachtdienst