Eerste huissamenkomst in Itutinga

Dit keer even heel wat anders. Vrijdagavond 29 augustus. Ons volkswagenbusje gevuld met 10 volwassenen, 1 kind, 8 klapstoeltjes en geluidsinstallatie gaat richting Itutinga, ongeveer 15 kilometer vanaf Nazareno. Voller kan dus bijna niet! Op verzoek van donna Teresa gaan we een samenkomst houden in haar kleine huisje. Vroeger woonde zij in Nazareno en was zij een van de eerste christenen in de gemeente van Gerrit en Leni Flach. Op dit moment woont zij in Itutinga en mist zij een gemeente waar zij zich thuis voelt. Zij wil erg graag dat er in deze plaats ook een gemeente komt. We hebben nu besloten om elke maand te beginnen met een samenkomst. Het huisje waar zij woont is erg oud en klein, maar ze wil het toch openstellen voor anderen. Gelukkig was het een heerlijk lekkere warme avond en konden we buiten voor het huisje de dienst houden. Er waren 4 mensen uit Itutinga en wij waren met 10 personen. Na het woord gebracht te hebben heeft Pr. Lourival voor elk van hen gebeden. Het was een goede tijd samen en ze waren erg bemoedigd door onze komst. Over 4 weken gaan we er weer naar toe en we bidden dat God dan meer mensen met een geopend hart gaat brengen. Toen we terug naar huis reden zeiden we tegen elkaar: dit was nu echt een zendingsavond waarvan je vroeger ook in de boekjes las en waarover je hoorde op de zondagschool. En dat nu in 2008!

Tieners zorgen voor komotie

Vandaag een heerlijke rustdag. Wat voorbereidingen gedaan voor de komende week en tijd om iets te schrijven op de blogspot. Eerst maar even terugkomen op vorige week. De man waar over we schreven is daadwerkelijk naar de samenkomst in Ibituruna gekomen. Hij durfde echter niet in de zaal te zitten en heeft de hele dienst meegeluistert in de zaal er achter. Aan het eind echter kreeg hij toch de vrijmoedigheid om binnen te komen en hebben we met hem gebeden. Marcio de voorganger daar heeft beloofd hem op te gaan zoeken. Geweldig! Afgelopen week weer iets merkwaardigs meegemaakt. Op 7 September is er in Brazilië een grote feestdag, de vrijheid die bevochten is, wordt dan herdacht. In heel Brazilië, en dus ook in Nazareno is er een dan een soort defilé waarbij alle leerlingen van alle scholen in hun uniformen meelopen. Elke week gaan ze dan oefenen. Van ‘smorgens 7 uur tot ongeveer 10.00 uur. Ook wij als CEBEM zijn gevraagd of we toch a.u.b. weer mee willen lopen. Na twee jaar er niet aan meegedaan te hebben gaan we nu weer meelopen met de grotere kinderen. Maar wat is nu het merkwaardige: na de oefening hoeft niemand meer die dag naar school en iedereen mag weer eens thuiblijven. En we hebben al zoveel heilige dagen hier in Nazareno. Op 8 September is hier in de stad vervolgens weer een groot heiligen feest waarbij veel occulte dingen gebeuren.We gaan deze dagen met de gemeente naar een plek buiten de stad om zo iedereen een beetje weg te houden uit deze omgeving. Een andere keer zullen we hier meer over schrijven. Deze week was het op cebem aardig rustig, alleen twee tieners zorgden voor komotie. De één had 10 reais gestolen van een ander meisje. Deze had het vervolgens ook weer gestolen van de mensen waarbij ze in huis mag wonen. De moeder van het ene meisje vroeg vervolgens of wij het wilden helpen oplossen. We zijn met beide het gesprek aangegaan en kwamen er vervolgens achter dat de één ook nog boodschappen had gedaan op de rekening van de familie waar ze in huis woonde. Kortom: reden genoeg om eens serieus te praten en hen te laten zien vanuit de Bijbel wat God nu over deze dingen denkt! De oplossing: in het licht brengen en om vergeving vragen. Aan God, maar ook aan de personen die het aangaat. Nu één van de twee toonde werkelijk berouw, maar de andere was erg moeilijk te bereiken. We blijven echter voor deze tieners bidden want ze hebben zo onze liefde en aandacht nodig! Bidt u met ons mee?

Herma op huisbezoek in Ibituruna met Fran en Lu

Fran had Ana ook meegenomen op huisbezoek

Een drukke, maar goede week.

Momenteel heerst er waterpokken in Nazareno. Zowel in de kerk als op Cebem hebben we er last van. Het zoontje van Heitor, Artur, is er zo slecht aan toe dat hij zelfs opgenomen is in het ziekenhuis van Lavras. Hij ligt in quarantaine en de doktoren zijn bang dat het naar zijn bloed overslaat. Maar gebed mag veel. Gisteren echt voor hem gebeden en vandaag gehoord dat het al veel beter met hem gaat. De tieners blijven ons telkens weer verrassen met hun wisselende stemmingen. Gelukkig kennen we ze nu al beter en kennen ze ons ook al beter. Als het echt te erg wordt komen ze al snel naar ons toe. Zo mogen we een beetje een vader en moeder voor ze zijn. Momenteel is er één verliefd. De moeder weet er slecht mee om te gaan en kwam vragen of wij met haar dochter wilde praten. Dat hebben we graag gedaan. Onze ervaringen kwam nu goed van pas!
Ook kwam er van de week een man huilend op Cebem en wilde praten. Zijn vrouw had hem het huis uitgezet omdat hij dronken was geweest en hij had nu geprobeert om zelfmoord te plegen. Het touw was echter losgeschoten. Dus nu wilde hij een revolver gaan kopen. We hebben hem op de Here Jezus mogen wijzen en hij heeft zijn hart aan de Heer gegeven. Morgen hopen we hem in de samenkomst te ontmoeten.
Tot slot nog even dit. Afgelopen zaterdag zijn we met een bus vol tieners en broeders en zusters naar São João del Rei geweest. Een bekende gospelzangeres, Nivéa Soares, was er om de mensen te helpen God te aanbidden. Er waren ongeveer 4000 mensen in de binnenstad aanwezig. Fantastisch om dit op deze manier eens mee te maken.
We kijken vol verwachting uit wat ons de komende dagen weer gaan brengen.




Heitor, Macha, Artur en Nicolly tijdens opdrachtdienst

Voorgangers weer terug van conferentie

Onze voorgangers uit Nazareno en Ibituruna zijn de afgelopen weken naar een congres geweest om weer helemaal opgebouwd te worden. Toen zij terugkwamen zaten ze helemaal vol van datgene wat ze gehoord en gezien hadden. Zoveel wonderen en tekenen hadden ze nog nooit gezien. Ook bij hen is nu het verlangen gegroeid om meer van God in hun eigen bediening te ontvangen. Het was voor ons geweldig om te zien en te horen hoe vervuld zij waren van de liefde van God. We kijken vol verwachting uit hoe God dit verder uit gaat werken in hun levens.
Dan nog even kort iets over de boerderij. De eerste 60 kippen zijn geslacht en de eerste kippen hebben we ook al genuttigd. We kunnen in één woord alles samenvoegen: heerlijk! Ook zagen we hoe de kinderen genoten van deze kippen bij de maaltijd. Op de varkens moeten we echter nog iets langer wachten. Ook de eieren laten nog even op zich wachten, maar dat zal wel niet zo lang meer duren. Oh ja, we hebben ook een nieuwe boer op de boerderij. Een volgende keer zullen we jullie hier meer over schrijven.

Start nieuwe seizoen

Het is nu maandag morgen vroeg en we zijn deze ochtend begonnen met een bidstond met alle leraressen. De vorige week was een drukke maar goede week. Dat het druk was kwam goed uit, daardoor hadden we niet veel tijd om na te denken over het afscheid van onze kinderen en kleinkinderen. Het gaat namelijk wel een tijdje duren voor we ze weer zullen zien. Maar we hebben een goede en geweldige tijd samen gehad en daar zijn we zeer dankbaar voor. Vorige week maandag, dinsdag en woensdag hebben we een vakantie bijbelschool gehad. De meeste kinderen waren geen kinderen die normaal ook op cebem komen en dus mochten we hen ook vertellen van de liefde van Jezus. Het is een geweldig feest geworden met als afsluiting een water gevecht met balonnetjes die onze Mirjam van een moeder op school had gekregen. Donderdags begon cebem weer en dus waren we de dagen ervoor ook druk met het klaar maken van alle dingen voor het nieuwe seizoen. Er moesten inkopen worden gedaan, waarvoor ik verantwoordelijk ben en Wouter heeft met Ariel het nieuwe huisje naast cebem ingericht voor de kooklessen van Leni. Dit huisje hebben we heel recent kunnen kopen. Het is een tijdelijke oplossing want het gaat afgebroken worden als alles rond is om er een nieuw gebouw op te zetten. Hierover zullen we jullie later meer vertellen. Nu deze week is het hopelijk een beetje rustig en hebben we tijd om wat huisbezoeken te doen en administratieve taken die ook gebeuren moeten. Oh ja gisteren viel het me weer op dat de stand van de maan op dit werelddeel anders is als in Nederland. Hier ligt de maan op zijn rug en staat niet rechtop!