Eindelijk weer een stukje van mij op de blogspot. Ik heb nooit geweten dat ik blij kon zijn dat we weer aan het werk gingen op Cebem. Cebem was een maand gesloten, maar we zijn drukker geweest dan ooit. Veel gasten en wat zijn we blij met het gastenverblijf. Druk geweest met van alles en nog wat. We waren van plan wat dingen in en om het huis te doen maar daar is het niet van gekomen. En nu zitten we weer lekker in de regelmaat van Cebem. ‘s Morgens op tijd op en soms ga ik (Herma) ’s middags lekker naar huis , doe daar nog wat dingen als het nodig is of geniet gewoon van tijd voor mezelf. Wouter is hele dagen bezig, ‘s morgens eerst naar de boerderij, dat is ongeveer 12 kilometer heen en terug. ‘s Maandags brengt hij dan nog groente en zo, naar Ibituruna ,en neemt hij de tijd om daar dingen te bespreken met Keila over Cebem. Daarna op kantoor of andere dingen die moeten gebeuren.Dinsdag en woensdag geef ik samen met de lerares handen arbeid. De naailessen laten we even voor wat het is, want ook de jongens doen mee. Wat kun je toch een leuke dingen maken van weggegooid materiaal en van b.v. bamboo. Nu maken we een plastic zakken houder van een oude limonade fles. Op donderdag en vrijdag gaat wouter een uur met ze sporten. Verder geeft Josiane kookles. Ook voor mij is er altijd werk genoeg en hoef me nooit te vervelen. De afgelopen weken veel huisbezoeken gedaan, en daarna natuurlijk alles opschrijven over de gezinnen en samen met de fotos naar Nederland versturen. Soms is het moeilijk want als kinderen horen of zien dat je visites maakt dan blijven ze vragen wanneer kom je bij ons. Je wilt wel meer bezoeken doen maar de tijd ontbreekt om ze allemaal te bezoeken. Gelukkig doen de leraressen ook zelf huisbezoeken. Op dit moment ben ik ook bezig om met de kinderen kerst kaarten te maken zodat we die kunnen meenemen naar Nederland, dat scheelt weer verzendkosten. Bovendien kun je zo elk kind apart eens aandacht geven, waar ze erg van genieten.Gisteren zijn we naar São João del Rei geweest waar een concert was met Fernandinho. Hij is een erg bekende gospelzanger hier en ook binnen de kerk zingen we erg veel liederen van hem. Er waren zeker een paar duizend mensen .De toegang was gratis en het was gewoon in het centrum op straat. Elke donderdag middag is er een vergadering/bidstond met de voorganger. De ene keer in Ibituruna en de andere keer in Nazareno. Onze nieuwe voorganger, Pr. Daniel, is nog een beetje aan het inburgeren, maar hij begint al aardig te wennen. Vanuit Belo Horizonte naar hier is bijna net zo’n grote verandering als van Nederland naar hier. Het leven in zo’n grote wereld stad is niet te vergelijken met het leven hier.
Wij kijken uit naar oktober als we voor twee weken naar Nederland gaan omdat onze jongste dochter gaat trouwen. Even alle kinderen en kleinkinderen weer zien. Breanne de jongste was een week oud toen we haar gezien hebben en in oktober is ze al weer 10 maanden. Gelukkig zien we haar regelmatig via skype. Ze veranderen toch snel die eerste maanden. Leuk om haar weer even in het echt te zien. Natuurlijk ook Jason en Jelissa. Jason is een fanatieke voetballer en Jelissa zit op voleybal. Leuk om ook even bij hen te kijken. In het echt is het toch leuker dan op de foto.
